Krantz Judith Księżniczka Daisy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.toodwrócenie ról było niezłą zabawą. Potrzebuję drinka, na miłość boską.jestem wykończony powiedział.Obojenieśli kosze wypełnione popołudniowymi zakupami. Próbowałeś kiedyś mocnego jabłecznika? zapytała Kiki.Był jej ulubionymnapojem, tuż za kawą po irlandzku z lodem. Nie, jeszcze nie, ale możesz zamówić, bo przecież i tak masz zamiar tozrobić.Z pewnym poirytowaniem spojrzał na koszyki, które postawili na białychkafelkach podłogi.Kiki kupiła, jeśli dobrze pamiętał, zdobione morelowe atłasoweprzykrycie na butelkę z gorącą wodą w sklepie o nazwie Harriet Love, rzezbęzielonej żaby, wykonaną z neonowych rurek w galerii Niech Zawsze Będzie Neon,dwie atłasowe szaty o dwuznacznej nazwie gościnne kimona", dwie butelki SoaveBolla i jedną Wild Turkey w sklepie monopolowym, na wystawie którego widniałoostrzeżenie NIE PROWADZIMY SPRZEDA%7łY WINA W P�ALITROWYCHBUTELKACH, oraz drobiazg jubilerski, który go denerwował, serce z kościsłoniowej ze zwisającym czerwonym kamieniem, jak kropla krwi.W SoHo nawetbiżuteria ma swoje nazwy, pomyślał.ten przedmiot nazywał się Moje serceotrzymało zbyt wiele kopniaków".A to było jeszcze nic w porównaniu z zakupami,jakie zrobiła w delikatesach Dean i Deluca, ogromnym sklepie spożywczym, wktórym kosze przepełnione główkami czosnku, jabłkami, cytrynami, czarnąrzodkwią, orzechami włoskimi i śliwkowatymi, suszonymi jukami witały klientówprzy wejściu, a drogie garnki i patelnie zwisały ze świetlika dwa piętra wyżej.Tamwpadła w amok.Kawałek pate en croute i kaczka w galarecie, jedno i drugiedwadzieścia cztery dolary za kilogram, z lady na której stały dwa tuziny różnychpasztetów; słoik wrzosowego miodu z Holandii; biały ser i Petit St.Marcellin, małyserek obłożony liśćmi kasztana; trzy różne rodzaje salami, jedno z Hiszpanii, jednoz Włoch i jedno z Francji; pół kilograma szkockiego wędzonego łososia; słoikostrego marynowanego piżmiana, pół kilograma szynki Black Forest; tuzin świeżopieczonych rogalików; połówka najlepszego gatunku brie; i z koszy z pieczywem,które wisiały w każdej części sklepu, wybrała jedną plecioną chałkę, czterybagietki i bochenek ciemnego pumpernikla.Potem dołożyła opakowanie chlebaDovedale Butter Shortbread z angielskiej firmy założonej w 1707 roku oraz kilkatabliczek gorzkiej czekolady z Ghirardelli Chocolate Company w San Leandro wKalifornii.Zestaw produktów, które kupiła okazał się być dla niego wysocedwuznaczny.Niejednokrotnie bywał już w SoHo, ponieważ żaden znany mu człowiekreklamy nie przegapiłby okazji obejrzenia nowych prac wystawianych w galeriach,ale zwykle ograniczał się do krótkich wizyt pod numerem 420 Broadwayu, gdzienajważniejsi handlarze sztuki z centrum jak Leo Castelli, Sonnabend i AndreEmmerich, mieli swoje filie.Tego dnia zobaczył SoHo, jakiego jeszcze nie widział, SoHo ludzi, którzy tumieszkali, SoHo, w którym bracia Porcelli mieli świeże flaczki na wystawieswojego sklepu mięsnego; w którym dzieciak prowadzący rower zaczepił Kiki narogu i zapytał: Proszę pani, mogłaby pani pomóc mi przejść na drugą stronę?"; wktórym szyld reklamujący PERSKI POKARM DLA KOT�W wywieszony był nawystawie sklepu spożywczego M & D", nędznego, staromodnego sklepiku, którywyposażony był jednak w zamrażarkę wypełnioną drogimi lodami Haagen-Dazs ipółki, na których solone orzeszki sąsiadowały z obrazami religijnymi idziesięcioma rodzajami jogurtu; SoHo, w którym, w sklepie Mandala Workshopmożna było kupić symbol reprezentujący wysiłki Junga zmierzające do scaleniaswojej osobowości, wykonany z robótki szydełkowej i witraży.To SoHo pełnebyło kontrastów.J.Volpe, mechanik sąsiadował z galerią, która oferowała odbitki erotycznej żywności"; sklepy z armaturą oraz A&P Cordage Co.ze sprzętemżeglarskim znajdowały się tuż obok galerii Jacka z akwarelami Ertego i JeanaCocteau.Kiki spojrzała na Luke'a przenikliwie.SoHo przyprawiło go o szok.znałaobjawy.Planowała kolację w restauracji The Ballroom, ale ogromne malowidłościenne naprzeciwko ich stolika pogorszyłoby tylko jego złe samopoczucie,ponieważ eksponowało ono w żywy, fotograficznie realistyczny sposób,dziewiętnastu najwybitniejszych artystów i mieszkańców SoHo, a wśród nichLarry'ego Riversa i Roberta Indiana. Wiem, czego ci potrzeba oświadczyła Luke'owi. Co teraz? Chińska kuchnia. Na Boga, masz rację! To jedyna rzecz, jaką mógłbym przełknąć.Skądwiedziałaś? Jesteś %7łydem.to proste.kiedy %7łydzi przeżywają szok kulturowy, jedynąrzeczą, jaka może im pomóc, są zakupy w delikatesach lub chińska kuchnia.My,ludzie niemojżeszowego wyznania, poprawiamy sobie samopoczucie siedząc iobserwując jak pali się jasne pieczywo. Chyba jak zmienia się w grzankę? Nie, pali się, jak polano spalane w kominku w Wigilię Bożego Narodzenia.Chodz, pójdziemy do Oh-Ho-So.To po drugiej stronie ulicy.Ponieważ do tej pory nikt nie przyjął ich zamówienia, wzięli koszyki, wyszli zThe Ballroom, przeszli przez ulicę i chwiejnym krokiem podeszli do baru wchińskiej restauracji: najbardziej zapraszającego z barów, z mnóstwem wytartych,krytych aksamitem kanapek i krzeseł z rzezbionego drewna, każde inne, stojącychwokół stolików ze składowiska wiktoriańskich pozostałości, a gdy tych zabrakło, zpodniszczonych stolików spod maszyn do szycia.W świetle z grającej szafy w oczach Kiki koloru umbry pobłyskiwały opale,żółte brylanty i radość. Pan wypije podwójną Wild Turkey z lodem powiedziała kelnerowi a japoproszę sok jabłkowy.A teraz porozmawiajmy o tamtym wieczorze.Dlaczego niechciałeś się przespać? Naprawdę byłeś zbyt zmęczony? zapytała Luke'a znajbardziej sprośnym ze swych uśmiechów. Cholera.jak tylko trochę mnie rozpieścisz, jak prawdziwa kobieta, zarazstajesz się agresywna.Pozwól przynajmniej, że najpierw zjem swój omlet, dobrze? Chodzi mi tylko o to, że ja nie byłam zmęczona.chociaż musiałamzajmować się Tezeuszem przez cały dzień.Więc dlaczego? Czy jesteś nieśmiały.czekasz z tym do trzeciej randki.czy masz skrupuły religijne? Po omlecie przypomniał jej łagodnie.Miał równowagę sił.Luke był w pełniświadom swoich sił, więc nie przejmował się okazując słabości.Nigdy nie spotkałkobiety, która by mu dorównywała.była to jego skrzętnie ukrywana duma.Trzystarsze siostry wyposażyły go w więcej wiedzy na temat kobiet, niż potrzebował,mawiał kiedyś, choć zdawał sobie sprawę, że w ostatnich latach słowa te nabrałyzabarwienia wojowniczego.Zauważył, że Kiki ocenia go wprawnym spojrzeniemkrupiera z Monte Carlo, nie, jeszcze lepiej, szefa kasyna w Vegas.Uśmiechnął siędo niej lekko i szyderczo. Wiesz co mi przypominasz? odezwała się z żarem. Te krypto-greckiegłowy w Met z pięćsetnego roku przed Chrystusem.wszystkie one mają taki samkołtuński, pyszałkowaty, tajemniczy uśmiech.i za mało przyzwoitości aby byćuczciwym.zarozumiałość, która przetrwała trzy tysiące lat. Po omlecie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Odnośniki