[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.158 LA FARAONO 2eLIBRO Tute ne diris Sara. Vi, sinjoro, aûskultas hodiaû lakonsilojn de Fenicianoj, kaj dume niaj Hebreoj malkovris, keFenicio volas ekflamigi militon inter Egipto kaj Asirio & Laplej eminentaj feniciaj komercistoj, oni diras, faris pri tioterurajn îurojn & Por kio ili bezonas militon? & demandis la princo kunÿajna indiferenteco. Por kio! & ekkriis Sara. Ili liveros al vi kaj Asirianojarmilojn, komercaîojn kaj novaîojn, por çio postulos duoblanprezon & Ili rabos la vunditojn kaj mortintojn de ambaû kon-traûuloj & Ili reaçetos de vi kaj de la asiriaj soldatoj la rabi-tajn objektojn kaj sklavojn & Çu tio ne sufiças? & Egipto kajAsirio ruini¸os, Fenicio konstruos novajn magazenojn por siajriçaîoj. Kiu instruis al vi tiom da sa¸o? & ekridetis la princo. Çu mi ne aûdas, kiel mia patro, niaj parencoj kaj kona-toj murmuretas pri tio, time çirkaûrigardante, çu oni ne aûs-kultas ilin? Fine, çu mi mem ne konas Fenicianojn? Antaû vi,sinjoro, ili kuÿas sur la ventroj, vi ne vidas iliajn malsincerajnrigardojn, sed mi ofte vidas iliajn okulojn, verdajn de avide-co aû flavajn de kolero.Gardu vin, sinjoro, de Fenicianoj, kiel de venena vipuro! &Ramzes rigardis Saran kaj senvole komparis ÿian sinceranamon al la kalkulemo de la Fenicianino, ÿiajn tuÿantajn eks-plodojn kun la malvarmo de Kama. Vere! pensis li Fenicianoj estas venenaj rampaîoj.Sedse Ramzes Granda uzis en la milito leonon, kial mi ne povusuzi vipuron kontraû la malamikoj de Egipto? Ju plastike tamen li imagis la perfidecon de Kama, des pliforte li deziris ÿin.La heroaj animoj serças iafoje dan¸eron.159 LA FARAONO 2eLIBROLi adiaûis Saran kaj subite, oni ne scias kial, rememoris, keSargon lin suspektis pri la nokta atako.La princo ekfrapis sian frunton. Çu tiu mia samulo diris li aran¸is la batadon al laambasadoro? En tia okazo kiu instigis lin? & Çu Fenicianoj?& Kaj se ili volis miksi mian personon en tiel malpuran afe-ron, prave do diras Sara, ili estas friponoj, de kiuj mi devasmin gardi! &Ree veki¸is en li la kolero, kaj la princo decidis tuj solvi lademandon.Çar la nokto proksimi¸is, Ramzes ne revenante en sian do-mon, iris al Kama.Estis por li indiferente, ke oni povas rekoni lin; kontraû ladan¸ero li ja havis la glavon &En la palaceto de la pastrino estis lumo, sed neniu servis-to atendis en la vestiblo. ¯is nun pensis li Kama forsendadis la servistojn,kiam mi estis venonta.Hodiaû çu ÿi antaûsentas min, aû ak-ceptas amanton, pli feliçan ol mi? & Li suriris la ÿtuparon, haltis antaû la çambro de la Fenici-anino kaj subite forpuÿis la kurtenon.En la çambro estis Ka-ma kaj Hiram kaj murmuretis pri io. Oh! & mi venas ne ¸ustatempe & ekiridis la princo.Kion mi vidas, princo, ankaû vi amindumas virinon, al kiuestas malpermesite je puno de morto esti favora por la viroj?Hiram kaj la pastrino salte levi¸is de la taburetoj. Sendube diris la Feniciano, salutante lin iu bonaspirito avertis vin, sinjoro, ke ni parolas pri vi & Çu vi preparas por mi ian surprizon? demandis la vic-re¸o.160 LA FARAONO 2eLIBRO Eble! & Kiu scias? & respondis Kama, rigardante linkokete.La princo respondis malvarme: Tiuj, kiuj en la estonta tempo volos fari al mi surprizojn,ne tuÿegu per sia propra kolo hakilon aû ÿnuron & Tio pli mi-rigus ilin, ol min iliaj agoj &La rideto glacii¸is sur la duone malfermitaj lipoj de Kama;Hiram pali¸is kaj diris humile: Per kio ni meritis la koleron de nia sinjoro kaj protektan-to? & Mi volas scii la veron diris la princo, sidi¸ante kaj mi-nace rigardante Hiramon. Mi volas scii: kiu aran¸is la ata-kon kontraû la asiria ambasadoro kaj miksis en çi tiun krimonla homon, kiu tiel similas min, kiel mia dekstra mano la mal-dekstran. Vi vidas, Kama respondis la konsternita Hiram midiris, la intimeco de tiu fripono al vi povas alkonduki grandanmalfeliçon & Jen vi havas ¸in! & Ni eç ne longe atendis.La Fenicianino sin îetis al la piedoj de la princo. Mi diros çion kriis ÿi, ¸emante sed vi elîetu, princo,el via koro la koleron kontraû Fenicio & Min mortigu, minmalliberigu, sed ne koleru kontraû ¸i. Kiu atakis Sargonon? Likon, Greko, kiu kantas en nia templo respondis laFenicianino, genuante. Li do tiam kantis apud via domo, kaj li estas tiel simila almi? &Hiram klinis la kapon kaj metis la manon sur la koron. Malavare ni pagis tiun çi homon diris li por tio, ke161 LA FARAONO 2eLIBROli similas vin, sinjoro & Ni pensis, ke lia mizera persono povosesti utila en okazo de malfeliço & Kaj li estis utila! & interrompis la princo. Kie li es-tas? Mi volas vidi çi tiun bonegan kantiston & çi tiun vivan-tan mian bildon &Hiram disetendis la manojn. Li forkuris, fripono, sed ni trovos lin respondis li, Senur li ne ÿan¸i¸os en muÿon aû en teran vermon & Kaj al mi, çu vi pardonos, sinjoro? & murmuretis laFenicianino, sin apogante sur la genuoj de la princo. Multe oni pardonas al la virinoj respondis la kronprin-co. Vi ankaû ne ven¸os vin al mi? & demandis ÿi time Hi-ramon
[ Pobierz całość w formacie PDF ]