[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nun ni koncentri¸as apud Königgrätz; tie ni atendas la ma-lamikon kun pli ol cent mil homoj & tie okazos nia nordaCustozza! Tie do ankaû Friedrich kunbatalos.Lia lasta letereto, skri-bita la saman matenon, enhavis la sciigon: Ni marÿas al Kö-niggrätz .Mi ¸is nun estis regule ricevinta sciigojn.Kvankamen sia unua letero li diris al mi, ke li nur malofte povos skri-bi, li tamen uzis çiun okazon por adresi kelkajn vortojn al mi.* Estas nun pruvite, ke la trautenauanoj tion ne faris.B.v.S.245 FOR LA BATALILOJN!eLIBROKrajone, rajdante, en tendo per skribo rapida, nur de milegebla li plenigis la folietojn de sia poÿlibro, kiujn li por midestinis.Kelkajn li povis forsendi; kelkaj aliaj venis en miajnmanojn nur post la militiro.Mi konservis tiujn memoraîojn.Ili ne estas zorge verkitajmilitraportoj, kiajn la raportistoj de gazetoj sendas al siaj re-dakcioj, aû militverkistoj prezentas al siaj eldonistoj.Ili neestas batalskizoj faritaj helpe de fakaj konoj, nek militaj pri-skriboj redaktitaj kun retorika vervo, en kiuj la rakontantojçiam celas vidigi sian propran maltimon, heroecon kaj patri-otan entuziasmon.Tiaj tute ne estas la notoj de Friedrich, tion mi scias; sedkio ili estas, tion oni ne povas difini.Jen kelkaj el ili:En bivako. Sen tendoj & Estas ja tia malvarmeta, belega somernokto la çielo, la granda indiferenta, plena de trembrilaj steloj& La soldataro kuÿas sur la tero, elçerpita de la longaj, laci-gantaj marÿoj.Nur por ni staboficiroj estas starigitaj kelkajtendoj.La mia enhavas tri kamplitojn.La du kamaradojdormas.Mi sidas çe tablo, sur kiu staras tri malplenigitajgrogglasoj kaj brulanta kandelo.Çe ¸ia malforta, flagrantalumo (tra la malfermita enirejo eni¸as trablovo) mi skribasal vi, mia amata edzino.Sur mian liton mi kuÿigis Pukselon& kiel laca ¸i estis, la kompatinda besto! Mi preskaû pentas,ke mi ¸in kunprenis kun mi; ¸i ankaû ne estas alkutimigitaal la laci¸oj de militiro , kiel diras niaj soldatoj pri la prusamilicio & Nun ¸i komforte kaj dolçe spiregas mi supozas,ke ¸i son¸as, verÿajne pri sia amiko kaj favoranto grafoDotzky.Kaj mi son¸as pri vi, Marta & Kvankam maldor-246 FOR LA BATALILOJN!eLIBROmante, mi vidas vian karan figuron kvazaû fantomo sidantasur se¸o en tiu duonluma angulo de la tendo & Kia sopiromin kaptas, ke mi iru tien por meti mian kapon sur viajn ge-nuojn.Sed mi tion ne faras, bone sciante, ke tiam la figuraîomalaperos &Mi momenton iris antaû la tendon.La steloj lumetassame indiferente kiel çiam.Sur la tero movi¸as diversaj om-broj: ili estas malfruantoj.Multaj, multaj survoje postrestis;nun ili alvenas tien çi trenante la piedojn de laci¸o, allogitajde la gardofajro.Sed ne çiuj multaj ankoraû kuÿas enmalproksima foso aû sur grenkampo.Ha, kia terura varm-ego dum la perforta marÿado! La suno brilegis, kvazaû ¸i vo-lis boligi niajn cerbojn; krom tio la peza tornistro, la pezapafilo sur la vundfrotitaj ÿultroj & kaj tamen neniu murmu-ris.Sed kelkaj falis kaj ne povis restari¸i.Du aû tri mortispro sunfrapo.Iliaj kadavroj estis metitaj sur ambulancan ve-turilon.La junia nokto, tiel luma pro la luno kaj la steloj, kaj tielvarma, estas tamen sen çarmo, çar oni aûdas nek najtinga-lojn, nek çirpantajn grilojn.Oni enspiras neniun bonodoronde rozoj kaj jasmenoj.La dolçaj sonoj estas subpremataj dela gratado kaj blekado de çevaloj, de la voçoj de homoj kajde la bruo de marÿantaj patroloj.La dolçaj bonodoroj estasfuÿataj.Oni nur flaras ledajn selojn kaj aliajn kazernajnmalbonodorojn.Sed çio çi ne estas grava: oni ankoraû neaûdas avidajn korvojn graki, nek flaras pulvon, sangon kajputradon.Çio çi sekvos ad majorem patriæ gloriam.Strange, kiel blindaj estas la homoj! Pro la iamaj je la pligranda gloro de Dio ekflamigitaj ÿtiparoj ili malbenas lablindan, kruelan, sensencan fanatikecon, kaj pro la nuntem-247 FOR LA BATALILOJN!eLIBROpaj batalkampoj kovritaj per kadavroj ili estas plenaj de ad-miro
[ Pobierz całość w formacie PDF ]