[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nun ni koncentri�as apud K�niggr�tz; tie ni atendas la ma-lamikon kun pli ol cent mil homoj & tie okazos nia nordaCustozza!Tie do anka� Friedrich kunbatalos.Lia lasta letereto, skri-bita la saman matenon, enhavis la sciigon:  Ni mar�as al K�-niggr�tz.Mi �is nun estis regule ricevinta sciigojn.Kvankamen sia unua letero li diris al mi, ke li nur malofte povos skri-bi, li tamen uzis �iun okazon por adresi kelkajn vortojn al mi.* Estas nun pruvite, ke la trautenauanoj tion ne faris.B.v.S.245FOR LA BATALILOJN!eLIBROKrajone, rajdante, en tendo  per skribo rapida, nur de milegebla  li plenigis la folietojn de sia po�libro, kiujn li por midestinis.Kelkajn li povis forsendi; kelkaj aliaj venis en miajnmanojn nur post la militiro.Mi konservis tiujn memora�ojn.Ili ne estas zorge verkitajmilitraportoj, kiajn la raportistoj de gazetoj sendas al siaj re-dakcioj, a� militverkistoj prezentas al siaj eldonistoj.Ili neestas batalskizoj faritaj helpe de fakaj konoj, nek militaj pri-skriboj redaktitaj kun retorika vervo, en kiuj la rakontantoj�iam celas vidigi sian propran maltimon, heroecon kaj patri-otan entuziasmon.Tiaj tute ne estas la notoj de Friedrich, tion mi scias; sedkio ili estas, tion oni ne povas difini.Jen kelkaj el ili:En bivako. Sen tendoj & Estas ja tia malvarmeta, belega somernokto la �ielo, la granda indiferenta, plena de trembrilaj steloj& La soldataro ku�as sur la tero, el�erpita de la longaj, laci-gantaj mar�oj.Nur por ni staboficiroj estas starigitaj kelkajtendoj.La mia enhavas tri kamplitojn.La du kamaradojdormas.Mi sidas �e tablo, sur kiu staras tri malplenigitajgrogglasoj kaj brulanta kandelo.�e �ia malforta, flagrantalumo (tra la malfermita enirejo eni�as trablovo) mi skribasal vi, mia amata edzino.Sur mian liton mi ku�igis Pukselon& kiel laca �i estis, la kompatinda besto! Mi preska� pentas,ke mi �in kunprenis kun mi; �i anka�  ne estas alkutimigitaal la laci�oj de militiro , kiel diras niaj soldatoj pri la prusamilicio & Nun �i komforte kaj dol�e spiregas  mi supozas,ke �i son�as, ver�ajne pri sia amiko kaj favoranto grafoDotzky.Kaj mi son�as pri vi, Marta & Kvankam maldor-246FOR LA BATALILOJN!eLIBROmante, mi vidas vian karan figuron kvaza� fantomo sidantasur se�o en tiu duonluma angulo de la tendo & Kia sopiromin kaptas, ke mi iru tien por meti mian kapon sur viajn ge-nuojn.Sed mi tion ne faras, bone sciante, ke tiam la figura�omalaperos &Mi momenton iris anta� la tendon.La steloj lumetassame indiferente kiel �iam.Sur la tero movi�as diversaj om-broj: ili estas malfruantoj.Multaj, multaj survoje postrestis;nun ili alvenas tien �i trenante la piedojn de laci�o, allogitajde la gardofajro.Sed ne �iuj  multaj ankora� ku�as enmalproksima foso a� sur grenkampo.Ha, kia terura varm-ego dum la perforta mar�ado! La suno brilegis, kvaza� �i vo-lis boligi niajn cerbojn; krom tio la peza tornistro, la pezapafilo sur la vundfrotitaj �ultroj & kaj tamen neniu murmu-ris.Sed kelkaj falis kaj ne povis restari�i.Du a� tri mortispro sunfrapo.Iliaj kadavroj estis metitaj sur ambulancan ve-turilon.La junia nokto, tiel luma pro la luno kaj la steloj, kaj tielvarma, estas tamen sen �armo, �ar oni a�das nek najtinga-lojn, nek �irpantajn grilojn.Oni enspiras neniun bonodoronde rozoj kaj jasmenoj.La dol�aj sonoj estas subpremataj dela gratado kaj blekado de �evaloj, de la vo�oj de homoj kajde la bruo de mar�antaj patroloj.La dol�aj bonodoroj estasfu�ataj.Oni nur flaras ledajn selojn kaj aliajn kazernajnmalbonodorojn.Sed �io �i ne estas grava: oni ankora� nea�das avidajn korvojn graki, nek flaras pulvon, sangon kajputradon.�io �i sekvos  ad majorem patri� gloriam.Strange, kiel blindaj estas la homoj! Pro la iamaj  je la pligranda gloro de Dio ekflamigitaj �tiparoj ili malbenas lablindan, kruelan, sensencan fanatikecon, kaj pro la nuntem-247FOR LA BATALILOJN!eLIBROpaj batalkampoj kovritaj per kadavroj ili estas plenaj de ad-miro [ Pobierz całość w formacie PDF ]