[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tak więc doszedł do wniosku, że ci, którzy uważali się za mądrych lub sądzili, że posiadająwiedzę, byli w błędzie.Ponieważ jednak znakomicie zdawał sobie sprawę z tego, że on sam także nieposiada wiedzy, uświadomił sobie, że wyrocznia miała na myśli to, iż mądrość to wiedza na temattego, czego się nie wie.Krytycy metod wróżbiarstwa twierdzą zazwyczaj, iż równie ważną rolę w pozornym wypełnieniu sięwyroczni odgrywa obok paranormalnych zdolności wróżbiarza także inwencja własna klientadotycząca odczytywania ze słów wróżbiarza takich a nie innych znaczeń.Niewątpliwie to dziękigenialnej pomysłowości Sokratesa otrzymaliśmy sokratejską metodę prowadzenia dialogu, dziękiktórej udało się tak bardzo poszerzyć wiedzę na przestrzeni wieków.Sedno sprawy polega jednak natym, że coś, co ze swojej natury miało początkowo jednoznacznie paranormalny charakter, stało sięsolidną platformą, na której geniuszowi i intuicji Sokratesa udało się stworzyć nową, skuteczną metodęumożliwiającą docieranie do prawdy.Uczeń Sokratesa, Platon, zinstytucjonalizował metodę sokratejską przenosząc ją do Akademii, wktórej murach przebywali uczeni poświęcający się przekazywaniu tradycji zdobywania wiedzy opartejna nieustannym i śmiałym wątpieniu.Tak więc nawet jeśli element paranormalny odegrał w tymepokowym wydarzeniu jedynie rolę tła, to było ono niezbędne do powstania czegoś, co w efekcieprzyniosło ludzkości wiele dobrego.Czy zjawiska paranormalne były przy narodzinach nie tylko nowoczesnej matematyki, ale takżefilozofii?Około półtora wieku wcześniej zjawiska paranormalne towarzyszyły narodzinom filozofii.Tales zMiletu (625-545 p.n.e.), człowiek uważany za pierwszego filozofa i fundatora nauki, miał zapowiedziećzaćmienie Słońca, które nastąpiło w maju 585 roku p.n.e.Niektórzy historycy są zdania, że w owymczasie Tales nie mógł dysponować ani dostatecznymi informacjami, ani metodami umożliwiającymiprzewidzenie zaćmienia Słońca, tak więc jego trafna prognoza była zapewne po prostu wynikiemczystego zbiegu okoliczności.Nie ulega jednak wątpliwości, że jego współcześni uważali dokonanieTalesa za dokonanie uczonego i myśliciela, a to oznacza, że nie przypisywali zasługi Talesaparanormalnym mocom związanym z wróżbiarstwem.Filozofia zapoczątkowana przez Talesa stała się matką nauk.Prawie wszystkie akademickieobszary i gałęzie poznania wykształciły się z filozofii, gdy tylko filozofowie nauczyli się stawiać ostrzejpytania oraz obmyślać nowe sposoby udzielania na nie odpowiedzi.Jednak podczas narodzin filozofiibył także obecny element paranormalny jako rodzaj przeciwwagi, preegzystującej platformy, z którejmożna było ogłosić światu o pojawieniu się nowego, niewróżbiarskiego, książkowego sposobuokreślania tego, co prawdziwe, a co fałszywe.Tak więc z historycznego punktu widzenia zjawiska paranormalne zawsze dawały sobie zupełniedobrze radę jako dostarczyciele nowej wiedzy.Przez wieki prezentowały z powodzeniem nowąwiedzę, czasami występując nawet w roli rodziców nowej prawdy.Korzystanie z potocznego językaopisującego to, co nęcąco nieznane, jako stymulatora myślenia, okazało się na dłuższą metę wielcekorzystne.Fakt, zaś że jedna z form popularnej rozrywki funkcjonującej dzięki odwoływaniu się doszeregu zwyczajnych znaczeń mogła przyczynić się do odkrycia czegoś nowego i interesującego,wystarcza, by radosny badacz zjawisk paranormalnych zatrzymał się i bacznie się jej przyjrzał.W tym rozdziale pokazaliśmy, że, w kategoriach prawdy, słownictwo opisujące to, co nęcąconieznane, jest nie tylko językiem poetyckim, lecz także poietycznym [W oryginale gra słów: poetic(poetycki)  poietic (poietyczny, tzn.twórczy, kreatywny).], jeśli tylko będziemy rozpatrywać je na tledługich odcinków czasu.Natomiast nie ma ono nic wspólnego z językiem posługującym siędosłownymi znaczeniami.Radośni badacze zjawisk paranormalnych z uszanowaniem uznają fakt, że szczere i uczciwerelacje i opisy zjawisk paranormalnych, ze swojej istoty, przekazywane są w piśmie i w mowie przyużyciu metaforycznego, wieloznacznego języka, nie zaś języka posługującego się dosłownymiznaczeniami, czego wymaga wiara i niewiara.Tak więc, co naturalne, radośni badacze zjawiskparanormalnych pragną dowiedzieć się czegoś więcej na temat rodzajów obrazowania związanych zopisem zjawisk paranormalnych.Szczególna skłonność opisów zjawisk paranormalnych do obrazowania przestrzennego,niemożność odwołania się do sensu dosłownego, zwrotna autonegacja, zdolność do wydobywania naświatło dzienne nowych prawd z dobrze przeoranego pola dawnej wiedzy: wszystko to łączy się zesobą w koncepcji pretergresji, jako korzystna transakcja językowa, której można dokonać przy użyciupotocznego słownictwa opisującego to, co nęcąco nieznane.Pretergresję definiuje się jako czynnośćwykraczania poza granice czy ograniczenia lub jako niemożność dostosowania się do zasad, reguł,praw i nakazów.Pretergresja jest pojęciem, które może pomóc w konceptualnej unifikacji zjawisk paranormalnych [ Pobierz całość w formacie PDF ]