[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.8.3.6.Zrost opóz
nionyi brak zrostuBrak zrostu po upływie czasu, w którym zasadniczo powinien on nastąpić, nazywamyzrostem powolnym lub opóz
nionym.Przedłużenie czasu unieruchomienia prowadziczęsto do osiągnięcia zrostu bądz
do wytworzenia stawu rzekomego (brak zrostu).Przyjmuje się następujące okresy dla ustalenia typu zaburzenia:- zrost powolny - do 6 miesięcy,- zrost opóz
niony - do 9 miesięcy,- brak zrostu, staw rzekomy - powyżej 9 miesięcy.Stosowane zabiegiW zakresie fizykoterapii stosuje się: promieniowanie nadfioletowe, helioterapię,galwanizację, galwanostazę, jontoforezę, prądy interferencyjne, diatermiękrótkofalową, magnetoterapię.W masażu stosuje się opracowanie kończyny symetrycznej, wywierając wpływkonsensualny.W zakresie kinezyterapii stosuje się przede wszystkim ćwiczenia izometryczne.8.3.7.PozostałepowikłaniaJednym z powikłań jest zespół Sudecka.Polega ono na ostrym, plamistym zanikukości w następstwie nawet niewielkiego urazu, szczególnie w okolicy nadgarstkalub kostki.Innym powikłaniem jest urazowe zapalenie kości.Powstaje ono w następstwiebezpośredniego przenikania drobnoustrojów przez ranę do uszkodzonej kości,najczęściej po złamaniu otwartym.Rozwija się ropne zakażenie w obrębie odłamówkostnych, które obumierają.Tworzą się martwiaki kostne i powstają przetokiropne.Stosowane zabiegiW zakresie fizykoterapii - zależnie od okresu choroby - stosuje się: kąpieleletnie, ultradz
więki, promieniowanie nadfioletowe, jontoforezę, galwanizację,prądy interferencyjne.W masażu wykorzystuje się wpływ konsensualny poprzez opracowanie kończynysymetrycznej.W okresie póz
niejszym wykonujemy masaż kończyny objętejschorzeniem.Masaż ma na celu usprawnienie trofiki i funkcji powięzi orazścięgien a także normalizację napięcia ścian naczyń.Stosuje się głaskania,rozcierania, ugniatanie podłużne i wibrację.W kinezyterapii prowadzi się ćwiczenia czynne wolne oraz ruchy bierne do granicybólu.Stopniowo obciąża się kończynę.9.AmputacjeAmputacje wykonuje się tylko w tych przypadkach, gdy nie można zachować kończynyze względu na stan wchodzących w jej skład tkanek.Czasami amputacjeprzeprowadza się dla zachowania życia chorego lub ze względu na jego ogólny stanzdrowia.Najczęściej wykonuje się je z powodu: - wypadków (np.: komunikacyjnych,przysypanie, zmiażdżenie), - ciężkich poparzeń lub odmrożeń,- niektórych chorób naczyń, szczególnie tętnic (np.choroba Burgera), - zakażeńnie poddających się leczeniu,- choroby nowotworowej.Amputacja zawsze narusza równowagę psychiczną chorego, szczególnie jeśli jest onmłody.Z tego względu bardzo duże znaczenie ma właściwe psychologiczne podejściedo osoby, która utraciła kończynę.Chorego należy zachęcać do jak najlepszegowyrównania kalectwa i prowadzenia możliwie najbardziej normalnego życia lubodważnego dostosowania się do nowych warunków.9.1.Amputacja powyżej kolanaDługość kikuta jest różna u różnych chorych.Z punktu widzenia zarówno wykonawcyprotezy, jak i fizjoterapeuty najlepiej jest, gdy ma on około 25 cm długości(mierząc od krocza).Należy zdać sobie sprawę z tego, że po amputacji powyżejkolana łatwo dochodzi do zniekształcenia polegającego na ustawieniu kikuta wzgięciu i odwiedzeniu.Zniekształcenie zgięciowe powstaje w rezultacie działaniamięśnia biodrowo-lędz
wiowego prawie nie napotykającego przeciwdziałania (znacznezmniejszenie długości i ciężaru dz
wigni, jaką stanowiła kończyna) i na skutektego, że prostowniki zostają rozciągnięte w wyniku pozycji, jaką chory przyjmujew łóżku.Największym zaniedbaniem, jakie można tutaj popełnić, jestdopuszczenie, aby kikut spoczywał na poduszce.Zniekształcenie odwiedzeniowe powstaje dlatego, że mięśnie przywodzące utraciłyswoje obwodowe przyczepy i są osłabione, a odwodziciele pozostają nieuszkodzone.Jeśli dopuścimy do rozwoju tego zniekształcenia, to noszenie protezybędzie niemożliwe.W okresie kiedy zaleca się stosowanie fizjoterapii, rana pooperacyjna może byćjuż dobrze zagojona lub dopiero się goić.Często występuje zanik mięśni,szczególnie m.pośladkowego wielkiego.Może także wystąpić zmniejszenie zakresuruchomości stawu biodrowego, co dotyczy zwłaszcza ruchów prostowania iprzywodzenia.Kikut niekiedy jest zwiotczały i kończy się bulwiastą masą luz
nejtkanki ziarninowej.Czasami na jego dolnej powierzchni występują bolesne punkty,powstałe na skutek wciągnięcia w tkankę bliznowatą zakończeń nerwowych.Stosowane zabiegiCelem stosowanych zabiegów jest:- przyspieszenie procesu gojenia się rany i zmiękczenie blizny, - zmniejszenieilości luz
nej tkanki ziarninowej na końcu kikuta i nadanie mu kształtuodwróconego stożka ściętego,- uwolnienie wciągniętych w bliznę zakończeń nerwowych, - zapobieganie rozwojowizniekształceń (przykurczów),- likwidowanie obrzęku,- wzmocnienie mięśni i przywrócenie czucia w kończynie, - przywrócenie pełnejruchomości w pozostałych stawach, - nauczenie pacjenta posługiwania się proteząi nauka chodzenia.Proces leczenia dzieli się na dwa okresy.Okres pierwszy -przed zaprotezowaniem i okres drugi - po zaprotezowaniu.Okres przed zaprotezowaniemFizykoterapiaW zakresie fizykoterapii stosuje się: krioterapię, promieniowanie nadfioletowe,promieniowanie podczerwone, jontoforezę, prądy diadynamiczne, prądyinterferencyjne, masaż podwodny, masaż wirowy, diatermię krótkofalową,galwanizację stabilną, ultradz
więki, laseroterapię, magnetoterapię.MasażZaprotezowanie kikuta możliwe jest dopiero po jego odpowiednim przygotowaniu.Proces przygotowania kikuta możemy podzielić na dwa zasadnicze etapy [ Pobierz całość w formacie PDF ]