[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.U Mateusza czytamy: A gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage, na Górze Oliwnej, wtedy Jezusposłał dwóch uczniów, mówiąc im: Idzcie do wioski, która jest przed wami, a wnetznajdziecie oślicę uwiązaną i oślę z nią; odwiążcie i przywiedzcie mi je.A jeśliby wam ktocoś rzekł, powiedzcie: Pan ich potrzebuje, a on zaraz puści je (Mat.21, 1-3).Betfage nie było wsią w ścisłym znaczeniu tego słowa, lecz jerozolimskim posterunkiemcelnym.Nazwę tę można przetłumaczyć jako dom okręgu .Dlaczego Jezus nakazałuczniom zarekwirować od razu dwa osły na wjazd do Jerozolimy? Do przebycia pozostałoim zaledwie trzy kilometry, które można było spokojnie pokonać na piechotę.%7łyczenie Jezusa uzasadnia się w sposób następujący: A to się stało, aby się spełniło, co powiedziano przez proroka, mówiącego: Powiedzciecórce syjońskiej: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny i jedzie na ośle, zrebięciuoślicy podjarzemnej (Mat.29, 4-5).Uczniowie posłusznie wypełnili rozkaz i przyprowadzili dwa osły.Ze swoich płaszczy zrobiliprowizoryczne siodło Jezus zaś uczynił coś zdumiewającego.Wjechał do miasta nadwóch zwierzętach jednocześnie.Oczami wyobrazni widzimy dość zabawny obraz: Jezusjedzie na dwóch osłach naraz numer doprawdy cyrkowy.Niech jednak nas nie odwiedzieod głębszego znaczenia tekstu.Jezusowi wcale nie chodziło o wygodny środek transportu.Raczej zachował się właśnie tak, jak według różnych tekstów Starego Testamentupowinien się zachować przyszły Mesjasz.Niejasne jest jednak, o których tekstach myślał.W rachubę bowiem wchodzi ich wiele.Tak więc już w I Księdze Mojżeszowej czytamy: Uwiąże oślę u krzewu winnego, a młode swojej oślicy u szlachetnej latorośli winnej (IMojż.49, 11).Teolodzy specjalizujący się w Nowym Testamencie chętnie cytują ten werset zewskazówką, że stary Mojżesz miał w tym przypadku na myśli nie kogo innego, jak tylkoJezusa.Przemilczają jednak zarazem świadomie werset 12., który nijak nie pasuje do ich wizerunku Jezusa: Pociemnieją oczy jego od wina, a zęby zbieleją od mleka (I Mojż.49,12).Jeśli miałoby chodzić o zbawiciela, to proroctwo nie dotyczy człowieka pobożnego,ale kogoś nie stroniącego od uciech doczesnego życia.Jak bowiem inaczej rozumiećsłowa pociemnieją oczy jego od wina ? Ale, jak dowodzi cud w Kanie Galilejskiej, winobyło dla Jezusa codziennością.Nawet Mateusz cytuje z pism proroka Zachariasza: Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska! Oto twój królprzychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i jedzie na ośle, na oślęciu,zrebięciu oślicy (Zach.9, 9).Po zestawieniu tych wypowiedzi powstanie wyrazny i bardzo prawdopodobny obraz, jakwidział siebie sam Jezus.Można dyskutować, czy autorzy powyższych cytatów istotniemieli na myśli Jezusa.To mało prawdopodobne, a w końcu nieistotne.Ważne jest tylko to,że Jezus najprawdopodobniej sam odnosił te teksty do siebie.Dlaczego? Z jednej stronyprzyszły zbawiciel jest opisywany jako człowiek sprawiedliwy [.] i zwycięski (Zadr.9, 9),nadto ubogi co pasuje znakomicie do oczekiwań ludzi wobec esseńczyków, którzy dorangi cnoty podnieśli przecież nieposiadanie niczego i również mieli nadzieję napojawienie się kogoś sprawiedliwego.Z drugiej strony nie możemy zapominać, że Jezuswywodził się wprawdzie z otoczenia esseńczyków, odszedł jednak od ich ascetycznegotrybu życia, co spowodowało, że nazwano go żarłokiem i pijakiem.Teksty biblijne pasująwięc lepiej do postaci Jezusa niż do braci zakonu esseńczyków.Czy zatem Jezus uważał się za sprawiedliwego [.] i zwycięskiego , czy też za człowieka,któremu pociemnieją oczy [.] od wina ? Jeśli uznamy, że odnosił do siebie tekstyStarego Testamentu, to stanie się jasne, jak historyczny pra-Jezus rozumiał swoją misję
[ Pobierz całość w formacie PDF ]