[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przy tym każdy ośrodek czucia w tej czy innejpółkuli kory otrzymuje impulsy zarówno od narządu zmysłów, znajdującego się na  swojej" stronie, jaki narządu zmysłów strony przeciwnej.Taką jednoczesną reprezentację prawych i lewych narządów zmysłów w polach kory obu półkulmożna w sposób szczególnie poglądowy zaobserwować na przykładzie wzroku.Idące od siatkówkiwłókna nerwowe częściowo krzyżują się.Dzięki temu włókna, idące z siatkówki oka lewego, znajdująsię częściowo w polu 17 półkuli prawej, a częściowo lewej.W sposób identyczny biegną włóknanerwowe wychodzące od oka prawego: część z nich idzie do swej własnej półkuli, część zaś do półkuliprzeciwnej.Istnieją podstawy, by sądzić, że to podwójne odzwierciedlenie w obu półkulach ma bardzo istotneznaczenie psychiczne.Ten zautomatyzowany mechanizm umożliwia zapewne podwójnąprzedmiotowo-tłową regulację odzwierciedlenia, dzięki której człowiek może jednocześnie widziećobiekt i otaczające go przedmioty (tło).Ta podwójna regulacja odzwierciedlania oraz jej znaczeniepsychiczne będą przedmiotem naszych dalszych szczegółowych rozważań.Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że podobieństwo anatomiczne obu półkul nie oznaczabynajmniej ich funkcjonalnej tożsamości.Ostatnie badania wykazały, że pole korowe prawej i lewejpółkuli obsługują wprawdzie jedną i te samą aktywność psychiczną oraz umożliwiają odzwierciedlanietego samego środowiska zewnętrznego, jednak czynią to każda na swój.odmienny sposób.Ostatniostwierdzono, że półkula lewa u osób prawo-wzrocznych, będąc półkulą dominantową, związana jest zodzwierciedlaniem poszczególnych, oddzielonych od siebie wzajemnie, obiektów dyskretnych.Co siętyczy półkuli prawej, to określa ona tworzenie pewnego całościowego obrazu środowiskazewnętrznego.Struktura regulowania mózgowej aktywności psychicznej pomoże nam w zrozumieniu całegoszeregu zadziwiających zjawisk psychiki ludzkiej.Przede wszystkim struktura ta pozwala zbliżyć siędo zrozumienia hipnozy.Jak wiadomo, stan hipnotyczny jako specyficzny stan snu powstaje w wynikusugestywnego oddziaływania słowa hipnotyzera oraz różnego rodzaju monotonnych oddziaływań,Człowiek zasypia, i, zdać by się mogło, całkowicie odłącza się od wszystkich podniet zewnętrznych.Jak zostało stwierdzone wyżej, regulator zachowania człowieka i jego poznania, jakim jest kora półkulimózgu, stanowi z kolei pewien układ samosterujący, w którym poziomy usytuowane wyżej realizująsterowanie poziomami położonymi niżej.Najbardziej złożone i wysoko zorganizowane struktury znajdują się w płatach czołowych obu półkul płatach, w których realizuje się sterowanie wyższym zachowaniem osobowościowym człowieka.Imzaś bardziej skomplikowane są komórki nerwowe, tym szybciej podlegają one oddziaływaniomzewnętrznym.Dlatego też z chwilą, gdy zaczyna się sugestia i monotonne oddziaływanie hipnotyzera,właśnie te komórki wyższe są hamowane, wyłączane.Ten właśnie proces hamowania komórekczołowych prowadzi do owego stanu całkowitego zaniku aktywności oraz snu, który obserwujemypodczas hipnozy.Natomiast pozostałe części kory mogą czuwać.Ich samodzielna aktywność zostajejednak zredukowana  przecież został im wyłączony wyższy regulator.Jak wiadomo, istotnym ogniwem pośrednim między wyższą regulacją czołową a wszystkiminaszymi procesami poznawczymi jest mowa.Strefy mowy znajdują się w tylnej części płatu czołowegokory.Hipnotyzer wykorzystuje mowę jako instrument sterowania całością czynności psychicznychzahipnotyzowanego.W taki sposób podczas hipnozy powstaje układ sterowania krzyżowego.Hipnotyzer jak gdyby pozbawia człowieka jego płatów czołowych, zastępując je własnymi płatamiczołowymi, które też realizują przy pomocy mowy sterowanie korą obu półkul zahipnotyzowanego.W ogóle mowa jest kanałem regulacji, łączącym płaty czołowe z pozostałą korą.Jednak w zwykłejaktywności psychicznej ludzi ta funkcja sterowania jest realizowana przy pomocy ukrytej mowywewnętrznej.Głośna mowa jest człowiekowi potrzebna głównie do porozumiewania się.W hipnozienatomiast mowa głośna staje się głównym kanałem krzyżowej samo-regulacji psychicznej, która mamiejsce pomiędzy hipnotyzerem a osobą hipnotyzowaną.Zwięzła charakterystyka systemowej podstawy hipnozy była nam potrzebna ze względu na to, żewłaśnie hipnozę stosuje się nierzadko jako metodę aktualizacji niektórych niezwykłych ukrytychwłaściwości człowieka, które noszą miano zdolności parapsychicznych.Mechanizm mózgowy hipnozypozwala rzucić pewne światło na cechy szczególne sterowania tymi zdolnościami.Tak więc, już struktura mózgu i funkcjonalne współdziałanie jego elementów pozwala na postęp wrozumieniu nie tylko czynności psychicznych człowieka, ale i jego cech i zdolności parapsychicznych.Z analizy pracy mózgu można wywnioskować, że różne funkcje psychiczne są związane zokreślonymi mózgowymi strukturami anatomicznymi [ Pobierz całość w formacie PDF ]