Neuhaus Nele Oliver von Bodenstein i Pia Kirchhoff 03 Głębokie rany

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. W takim razie ściągnijcie go na komisariat poleciłBodenstein. To nie takie proste.Watkowiak pół roku temu wyszedłz paki i od tego czasu nie ma stałego miejsca zamieszkania. A ostatni adres, jaki mamy w bazie danych? Dopiero teraz robi się ciekawie powiedział Ostermann. Robert Watkowiak jest zameldowany w M�hlenhof, majątkurodziny Kaltensee. Słucham? Jak to możliwe? wyjąkała Pia. To dlatego, że jest nieślubnym dzieckiem staregoKaltensee wyjaśnił Kai.Pia spojrzała szybko na szefa.Czy tomógł być przypadek, że po raz kolejny przewijało się w tejsprawie nazwisko Kaltensee? W tym momencie rozdzwoniła sięjej komórka.Nie znała numeru na wyświetlaczu, lecz odebrałapołączenie. Cześć Pia, to ja. W słuchawce usłyszała głosprzyjaciółki, Miriam Horowitz. Przeszkadzam? Możeszrozmawiać? Nie, nie przeszkadzasz odparła. Co się dzieje? Czy jak się widziałyśmy, to wiedziałaś już, że Goldbergnie żyje? Tak przyznała policjantka. Tylko jeszcze nie mogłamci nic powiedzieć. O Boże.jak nisko musiał ktoś upaść, żeby zamordowaćkogoś takiego jak on. Zwietne pytanie, sami szukamy na nie odpowiedzi.Narazie bez rezultatów. Pia potrząsnęła głową. Poza tymdochodzenie w jego sprawie zostało nam odebrane.Dzień pomorderstwie pojawił się syn Goldberga i przy żywotnymwsparciu amerykańskiego konsulatu oraz naszego MinisterstwaSpraw Wewnętrznych odebrał zwłoki ojca.Byliśmy niecozaskoczeni. Wiesz, to może wynikać z tego, że nie znacie naszychzwyczajów pogrzebowych wyjaśniła Miriam po krótkiejchwili. Sal, syn Goldberga, jest głęboko wierzącymi praktykującym %7łydem.Zgodnie z żydowską tradycją zmarli,w miarę możliwości, powinni być chowani tego samego dnia. Aha. Pia spojrzała na Bodensteina, który tymczasemzakończył rozmowę z Ostermannem.Położyła palec na ustach,by jej nie przeszkadzał. To znaczy, że został już pochowany? Tak, zaraz w poniedziałek.Na żydowskim cmentarzu weFrankfurcie.Po sziwie odbędą się jeszcze oficjalne uroczystości. Ziwa? powtórzyła Pia, nic nie rozumiejąc.Dla niej tosłowo oznaczało jedynie jedno z bóstw w hinduizmie. Nie Ziwa, tylko sziwa.To hebrajskie słowo i oznaczasiedem wyjaśniła Miriam. Sziwa to siedmiodniowa żałobarozpoczynająca się pogrzebem.Sal Goldberg i jego rodzinazostaną we Frankfurcie do jej końca.Nagle Pii przyszło coś do głowy. Miriam, gdzie jesteś? zapytała przyjaciółkę. W domu odparła dziewczyna. A o co chodzi? Miałabyś może czas, żeby się ze mną spotkać? Muszęz tobą o czymś porozmawiać.ELARD KALTENSEE stał przy oknie na pierwszympiętrze majestatycznego dworku i obserwował, jak auto jegobrata wtacza się przez bramę na podjazd, a potem zatrzymujeprzed wejściem.Z gorzkim uśmiechem odwrócił się od okna.Vera natychmiast rozpuściła wici, że coś się dzieje.Musiałazałożyć, że błyskawiczne działanie pozwoli jej utrzymać nadwszystkim kontrolę, bo ciosy padały coraz bliżej.A on miałw tym swój udział.Co prawda nie miał pojęcia, co mogłyoznaczać tajemnicze cyfry w domach zamordowanych, jednakjego matka sprawiała wrażenie, jakby coś wiedziała.Bardzosprytnie uwolniła się od policjantów i ich wścibskich pytań,markując atak histerycznego płaczu zupełnie dla niejnienaturalnego.Ledwie nieproszeni goście zniknęli za drzwiami,złapała za telefon i wezwała Siegberta, a on, jak zwykle zresztą,natychmiast rzucił wszystko, czym się akurat zajmował,i przybył wesprzeć matkę.Elard zdjął buty i odwiesiłmarynarkę. Ciekawe, dlaczego ta policjantka, żona Kirchoffa, takdziwnie mu się przyglądała? Westchnął i przysiadł na łóżku.Ukrył twarz w dłoniach i spróbował przypomnieć sobie każdy,nawet najdrobniejszy fragment rozmowy.Czyżby powiedziałcoś nie tak? Zachował się podejrzanie albo dziwacznie? Możez jakiegoś powodu zaczęła go łączyć z tą sprawą? Tylkodlaczego? Czuł się paskudnie.Kolejne auto zatrzymało się przeddomem.Jutta.Ją Vera też wezwała.Zatem już niedługo i onzostanie poproszony o zejście na dół, gdzie miała się odbyćnarada rodzinna.Powoli docierało do niego, że zachował sięnieostrożnie i popełnił gigantyczny błąd.Myśl o tym, co sięstanie, jeśli się dowiedzą, przyprawiała go o bolesne kłuciew sercu.Chowanie się teraz, po fakcie, byłoby pozbawionesensu.Musiał udawać, że o niczym nie ma pojęcia.Podskoczyłze strachu, kiedy odezwał się jego telefon.Ku jego zaskoczeniudzwoniła Katharina Ehrmann, najlepsza przyjaciółka Jutty. Witaj, Elardzie. Z jej głosu odczytał, że byław świetnym humorze. Co u ciebie słychać? Katharina! Głos Elarda brzmiał znacznie spokojniej, niżon sam się czuł. Co za niespodzianka! Od wieków nierozmawialiśmy.Czemu zawdzięczam honor?Zawsze bardzo ją lubił.Od czasu do czasu spotykali sięprzy okazji jakichś imprez kulturalnych we Frankfurcie albow innych, czysto zawodowych okolicznościach. Mam mały problem, w rozwiązaniu którego mógłbyś mibardzo pomóc powiedziała. Możemy się spotkać? Nacisk, z jakim go o to poprosiła, nie wróżył niczegodobrego. Zadzwoniłaś w nie najlepszym momencie odparłwymijająco. Akurat mamy tutaj sytuację kryzysową. Słyszałam, że ktoś zastrzelił starego Goldberga. Doprawdy? Elard był bardzo ciekaw, skąd mogła towiedzieć.Dzięki kontaktom z odpowiednimi osobamiw gazetach nie pojawiła się wiadomość o śmierci wuja Jossiego.Ale możliwe, że to Jutta przekazała jej tę informację. Pewnie wiesz, że Thomas pisze książkę o twojej matce ciągnęła Katharina.Elard nie odpowiedział, ale złe przeczuciesię wzmogło.Oczywiście, że wiedział o genialnym pomyślez biografią [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Odnośniki