[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nanią podziałało ono tak, że skłoniło do powzięcia natychmiastowej decyzji.Z chwilą gdysię dowiedziała, że naprawdę wyjechałem z Randalls, przyjęła ofertę tej natrętnej paniElton; mówiąc nawiasem sposób, w jaki ją ta osoba traktuje, stale napełnia mnieoburzeniem i nienawiścią.Nie powinienem zwalczać ducha pobłażliwości, z którego jasam tak szeroko korzystałem, w przeciwnym razie protestowałbym gorąco przeciwkoolbrzymiej dozie owej pobłażliwości, jakiej ta kobieta doznała w Highbury. Jane ,rzeczywiście! Zauważyła Mama zapewne, że ja nie pozwalam sobie nazywać jej tymimieniem nawet wobec Mamy.Aatwo więc sobie wyobrazić, co wycierpiałem, słysząc,gdy Eltonowie przerzucali się nim jak piłką, z całą wulgarnością zbędnych powtórzeń izuchwalstwem swej wyimaginowanej nad nią wyższości.Proszę o cierpliwość, jużwkrótce skończę.Przyjęła ostatecznie ową ofertę, postanawiając zerwać ze mnącałkowicie, i napisała do mnie nazajutrz, że się już nigdy nie zobaczymy. Czuję, żenasze zaręczyny są przyczyną żalu i nieszczęścia dla nas obojga: zrywam je zatem .Listten doszedł mnie w sam dzień śmierci mojej biednej wujenki.Odpowiedziałem wprzeciągu godziny, ale wskutek zamętu myśli oraz mnóstwa zajęć, które spadły na mnierównocześnie, moja odpowiedz zamiast odejść wraz z całą korespondencją tego dnia,pozostała zamknięta w biurku, ja zaś ufny, że napisałem dosyć, by ją uspokoić, choćskreśliłem zaledwie kilka wierszy, nie odczuwałem żadnej troski.Byłem dość przykrozawiedziony, że nie otrzymałem od niej wiadomości odwrotną pocztą; starałem sięjednak ją usprawiedliwić, byłem przy tym zbyt zajęty i, czy wolno mi dodać, zbyt pełennajlepszych myśli, by się niepokoić.Przenieśliśmy się do Windsoru, a w dwa dni potemotrzymałem paczkę od niej - zwracała mi wszystkie listy! Przysłała równocześnie paręwierszy pocztą, wyrażając niezmierne zdziwienie, że nie dostała ani słowa odpowiedzi na07 swój ostatni list; dodała jeszcze, że nie może sobie inaczej tłumaczyć mego milczenia niżchęcią zerwania naszych zaręczyn, jest więc rzeczą pożądaną, aby wszystkiedrugorzędne sprawy zostały zakończone jak najprędzej, toteż przysyła mi pewną okazjącałą otrzymaną ode mnie korespondencję i prosi, że w razie gdybym nie miał jej listówprzy sobie, zwrócił je w przeciągu tygodnia do Highbury, po upływie tego terminu należyje skierować do.Słowem z listu jej spoglądał na mnie - boleśnie kłując mnie w oczy -dokładny adres pani Smallridge koło Bristolu.Znałem to nazwisko, tę miejscowość,wiedziałem o wszystkim i od razu zrozumiałem, co zrobiła.Było to całkowicie zgodne zestanowczością, która, jak wiem, ją cechuje; zaś tajemnica, w jakiej zachowała ów zamiarw poprzednim liście, świadczy o jej przeczulonej delikatności.Za nic na świecie niechciała stwarzać pozoru, że mi grozi.Proszę sobie wyobrazić, jaki to był dla mniewstrząs, proszę sobie wyobrazić, jak, zanim wykryłem swoje własne niedopatrzenie,przeklinałem niedbalstwo poczty.Co miałem robić? Jedno tylko mi pozostawało.Muszępomówić w wujem.Nie mogłem bez uzyskania jego zgody liczyć, że będę ponownieprzez nią wysłuchany.Powiedziałem wujowi całą prawdę, okoliczności sprzyjały mi,ostatnie przejście złagodziło jego dumę i, prędzej niż się tego spodziewałem, pogodziłsię z moim wyborem i dał swoje zezwolenie; biedak rzekł w końcu z głębokimwestchnieniem, że życzy mi, abym znalazł w małżeństwie tyle szczęścia, ile jemu byłodane.Czułem, że moje szczęście będzie nieco odmienne.Czy Mama jest skłonna miwspółczuć w tym, co wycierpiałem, wyjawiając mu całą prawdę, w tym, co przeszedłem,podczas gdy ważyły się moje losy? Nie, proszę mi jeszcze nie współczuć aż do chwili,gdy dotarłem do Highbury i przekonałem się, o jak ciężką chorobę ją przyprawiłem.Proszę mi nie współczuć, nie wiedziałem bowiem jeszcze, co to nieszczęście, dopóki niezobaczyłem, jak jest blada, jak słaba
[ Pobierz całość w formacie PDF ]