[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Maładiec! - Bortnik z podziwem pokręcił głową.- Tylko że ta-kie zadanie jest stokroć trudniejsze!- Lubię trudne zadania - odpowiedział inżynier.- Zwłaszcza jeślimogą posłużyć dla dobra ludzkości.Spodziewał się, że usłyszy mnóstwo kontrargumentów, ale IvanDawidowicz go zaskoczył.- Kiedyś rozważaliśmy podobną opcję razem z Saszą, a nawetpodjęliśmy pewne studia nad jej realizacją, podczas szczytu G8.AleSasza zginął i nie miałem głowy się tym zajmować.Oczywiście dampanu do przejrzenia całą dokumentację, jaką przygotowaliśmy podtym kątem.*Około jedenastej zrobili przerwę na kąpiel.Bortnik otworzył szafkę,w której przechowywał akwalungi i kusze do podmorskich łowów.Spostrzegawczy Rykow zobaczył tam również sztucer z celownikiemoptycznym i karabin maszynowy.- Cenię sobie przezorność - wyjaśnił gospodarz.- I nie chciałbymzostać zaskoczony, gdyby przeciwnik przypadkiem wpadł na mójtrop.- Czuwa pan także nocą? - zainteresował się Igor.- Nie muszę, mam mały radar wyłapujący większe obiekty zodległości trzystu metrów tak na wodzie, jak pod wodą.- A gdyby przeciwnik wysłał przeważające siły?- Mam jeszcze to - wskazał na ścianę.Dopiero po chwili Igorzorientował się, że znajdują się tam ukryte drzwi.Te otworzyły się,objawiając niewielką komórkę o metalowych ścianach.Wewnątrzznajdowały się dwie butle ze sprężonym powietrzem, skafander imały skuter podwodny.- W przypadku naprawdę solidnych tarapatówdetonuję niewielki ładunek wybuchowy, czekam, aż kabina wypełnisię wodą, i przez otwór powstały w kadłubie opuszczam jednostkę -wytłumaczył.- Równocześnie zostaje wypuszczona z pojemnikasztuczna sepia, na kilkadziesiąt metrów uniemożliwiająca jakąkol-wiek widoczność.- Pomysłowa zapobiegliwość - zgodził się Rykow.- Paliwa starczy mi, abym pod wodą dopłynął do najbliższejwyspy.Nie wiem, na ile zdałoby się to przy prawdziwym zagrożeniu,ale na co dzień niesłychanie poprawia mi samopoczucie.Nurkowanie zajęło im około godziny.Potem zjedli posiłekprzygotowany przez służącego Miguela - dwie ryby papuzie upie-czone na grillu w liściach palmowych z odrobiną cytryny i deserem zlokalnych owoców.Po lunchu Bortnik postanowił uciąć sobie drzemkę, a Rykowpochylił się nad laptopem.Wcześniej po podłączeniu pamięciprzenośnej gospodarz błyskawicznie wstukał na klawiaturzeczterocyfrowy kod.- Mamy na to dziesięć sekund - tłumaczył.- Jeśli nie wbijemyprawidłowej kombinacji, zawartość pendrive'a ulegnie bezpowrot-nemu zniszczeniu.Ale znalazłem prosty sposób zapamiętywania,wybrałem dziewięć bitew z historii Rosji, w których jako państwonajbardziej wzięliśmy w dupę - Kałka 1223, Kłuszyn 1610, Cuszima1905, Warszawa 1920.Dziś obowiązującym passwordem jest rokbitwy pod Kłuszynem, w którym Polacy zajęli Moskwę, i gdyby mieliwięcej rozsądku i szczęścia, utrzymaliby ją na dłużej.- I zdradza mi pan to tak łatwo.?- Dostanie pan w prezencie moją fajkę, wraz z zawartością.Trudno, żeby nie miał pan do niej dostępu.- I każda z dat jest dobra?- Tylko użyta we właściwym momencie.Kod oblicza pan we-dług zasad numerologicznych, sumując aktualny dzień, miesiąc, rok.Jeśli liczba wyjdzie dwucyfrowa, dodaje pan obie cyfry.Lista bitewułożona jest chronologiczne.Od Kałki po odwrót Gorbaczowa zAfganistanu.Rykow pilnie notował informacje w pamięci.Dopiero po dłuż-szym czasie zauważył, że w drzwiach stoi Miguel, przysłuchując sięich rozmowie.- Czasami zdumiewa mnie pańskie zaufanie do ludzi - rzekł Igor.- Z jednej strony ogromna ostrożność, a z drugiej.Na twarzy Bortnika zakwitł uśmiech.- Myśli pan o Miguelu? Rzeczywiście mam do niego wielkiezaufanie.Miguel mnie po prostu kocha, nieprawdaż, chico?Ciemnoskóry chłopak zbliżył się do prawnika i pocałował go wusta, po czym ukłonił się i opuścił kabinę.Chwilę potem wyszedł zanim mecenas.Drzemka Bortnika, cokolwiek miałoby to oznaczać, trwała okołogodziny i ten czas pozwolił inżynierowi poznać z grubsza informacjedotyczące planów i poczynań jego poprzedników, a także innychrozważanych wariantów.- Czy to wszystko? - zapytał.- Na razie [ Pobierz całość w formacie PDF ]