[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.świątynię, zwłaszcza gotycką lub barokową katedrę, 3.harmonijnie wykształcone zabytkowe centrum miasta średniej wielkości.Na rozpatrywanych obszarach zachodzi proces kumulacji wyselekcjonowanych wartości materialnych i symbolicznych.W odniesieniu do mieszkania zachodzi w ciągu całego życia rodziny lub jednostki.W odniesieniu do świątyni i centrum miasta jest dziełem kolejnych związanych z nim pokoleń.Dlatego obszary te możemy traktować jak wytwory swych grup i zbiorowości, jak też jako środowiska kulturowe, które na te grupy i zbiorowości nieustannie oddziałują.Z jednej strony są one wyrazem smaku, upodobań, potrzeb, stylu życia i zdolności użytkowników, z drugiej same nieustannie ich kształtują, utrwalając w nich określony zespół wartości.Występuje tu najbardziej doniosłe w kulturze sprzężenie zwrotne.Wspomnianemu procesowi obszary te zawdzięczają wyposażenie w wartości artystyczne i estetyczne.Jest to wynik działania świadomego, które podlega zarówno indywidualnym, jak i stereotypowym potrzebom działających ludzkich podmiotów.Wnętrze przez przedmioty o najrozmaitszym przeznaczeniu potrafi narzucić jednostce (grupie, zbiorowości) odczucie tysięcznych więzi z jej środowiskiem społecznym i całym społeczeństwem.Wnętrza te pełnią doniosłą rolę identyfikacyjną oraz integracyjną.Wszystkie te obszary są wyrazem czasu, w jakim żyje i z jakim jest związana dana grupa (wspólnota), to znaczy czasy przeszłego, teraźniejszego i przyszłego w ich zindywidualizowanych postaciach.Z punktu widzenia pełnionych funkcji ogólnych i ściśle kulturowych każdy z obszarów jest wielofunkcyjny.Repertuar ich funkcji wtórnych podlega ewolucji.Obszary te mogą tracić jedne funkcje (zwykle na rzecz innych obszarów) i zdolne są do podejmowania funkcji nowych, jakie wyłaniają się w trakcie rozwoju społecznego.Dla swych grup i zbiorowości rozpatrywane obszary są kulturową płaszczyzną odniesienia i miarą porównawczą.Zarówno przy poznawaniu i ocenie innych obszarów, jak też przy podejmowaniu wielu decyzji kulturowych.Obszar kulturowy nie jest - eksponatem muzealnym, zespołem szacownych i martwych zabytków, ani zaprogramowanych instytucji kulturowych, ani synonimem obszaru o najwyższych wartościach artystycznych.Obszar kulturowy jest natomiast przestrzenią, z którą związane są niemal organicznie potrzeby kulturowe określonych społecznych grup lub społeczności.Wymieniając taki obszar tym samym stwierdzamy istnienie grupy, wspólnoty lub społeczności, która go użytkuje, jest z nim wielorako powiązana i z nim się identyfikuje.Obszar kulturowy spełnia wobec swej grupy (społeczności) właściwą rolę wówczas, gdy może ona z niego swobodnie, intensywnie i systematycznie korzystać.Jedynie w takich warunkach obszar ten może być miejscem i katalizatorem żywotnych procesów kulturowych.Z tego punktu widzenia obszar kulturowy może znajdować się w stanie rozwoju, stabilizacji lub upadku.Proponowane pojęcie prowadzi do wyraźnego rozróżnienia wartości związanych z funkcją określonej przestrzeni, jej wartości przestrzennych i związanych z nią procesów kulturowych.OBSZAR KULTUROWY def WALLIS - określona funkcjonalnie przestrzeń, która jest przedmiotem intensywnej i długotrwałej interakcji między skupionym na niej zespołem wartości materialnych, estetycznych i symbolicznych konkretną grupą (społecznością).Dzięki temu może ona na tym obszarze zaspokajać spontaniczne swe różnorodne potrzeby z zakresu kultury, osiągając poczucie integracji społecznej i możliwości rozwoju.POJĘCIE CENTRUMCENTRUM MIASTA def WALLIS - jest społeczno-kulturowym najbardziej rozległym, zróżnicowanym i skomplikowanym obszarem kulturowym, jaki wytworzyło społeczeństwo miejskie.Jest systemem o wielu poziomach, zarówno z punktu widzenia struktury przestrzennej, społecznej jak i kulturowej.Centrum jest częścią miasta, która: CECHY CENTRUM ;- w stosunku do pozostałych części przestrzeni miejskiej jest obszarem odrębnym pod względem infrastruktury instytucjonalnej, kompozycji urbanistycznej i wartości architektonicznych,- jest obszarem w stosunku do całego miasta względnie niedużym, - jest obszarem najlepiej w mieście usytuowanym pod względem komunikacyjnej dostępności dla swych użytkowników,- jest obszarem o kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania społeczności miasta, a także dla społeczności obszaru, który jest przez oddziaływanie tego miasta zdominowany,- jest identyfikowany przez miejską społeczność jako obszar, na którym przebiegają najważniejsze procesy życia publicznego.Pojęcie centrum łączy w sobie dwa całkiem różne zakresy:1.geometryczne znacznie środka - środka miasta, 2.znaczenie metaforyczne - jako punkt ciężkości bądź też głównej osi określonego zjawiska.ŚRÓDMIEŚCIE - nie jest pojęciem jednoznacznym.Jest to obszar o funkcjach mieszanych, którego dominantę stanowią funkcje usługowe charakterystyczne dla ośrodka miejskiego.Położone w środku ciężkości układów różnych rodzajów komunikacji, tworzy obszar miasta intensywnej zabudowy, a zarazem jest największym ośrodkiem pracy i aktywności.Śródmieście - w znaczeniu śródmiejskiego obszaru lub dzielnicy - występuje w miastach wielkich i średnich, których przeszłość osiąga co najmniej paru stuleci.W takich ośrodkach w wyniku przestrzennego rozwoju miejskiego organizmu obszar miasta sprzed pewnego okresu staje się obszarem śródmiejskim otoczonym przez dzielnice nowsze [ Pobierz całość w formacie PDF ]