[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z ka\
dym dniem odczuwał wobec niej większą wdzięczność widząc, jak poświęcacały swój czas, \
eby Leslie maksymalnie wykorzystała pobyt w Pary\
u, i oglÄ…dajÄ…cpromiennÄ… twarz \
ony po spędzeniu popołudnia w galeriach czy te\
w pracownimłodego malarza, który, według Lindy, z pewnością stanie się w przyszłościsławny.- Jeśli człowiek nie potrafi malować tutaj, to nie potrafi malować nigdzie -Strona 109Shaw Irvin Chleb na wody płynąceorzekła Leslie z entuzjazmem usuwającym w cień jej zazwyczaj dobrze rozwiniętyzmysł krytyczny.Po zjedzeniu jambon persille i entrecóte marchand de vin oraz tarty z gruszkamina gorąco Linda oświadczyła: - Czterdzieści pięć razy przelatywałam przez ocean,ale tym razem jest najprzyjemniej.- Uniosła kieliszek.- Myślę, \
e powinniśmy wypić zdrowie grona, które się do tego przyczyniło.Przepili z radością do siebie.Hazen nie wylewał za kołnierz i kiedy podano kawę, zrobił się wylewny ijowialny.- Mam pomysł - oznajmił.- Zostały mi trzy dni przed odlotem do Arabii Saudyjskiej, więc proponuję,\
ebyśmy je wykorzystali.Leslie, czy byłaś kiedy w dolinie Loary?- Byłam zaledwie w New Haven - odparła Leslie zarumieniona po winie.Zafundowała sobie nową toaletę, bo Linda powiedziała, \
e kobiecie nie wystarczybyć w Pary\
u, musi mieć się w czym pokazać.Sukienka była bardzo twarzowa, w głębokim kolorze śliwkowym, obcisła, ześmiałym dekoltem z przodu ukazującym easthamptońską miodową opaleniznę irozkoszny zarys piersi.- To moja wę\
owa skóra - rzekła do Stranda ubierając się w nią.- Mam nadzieję, \
e nie jesteś zaszokowany.- Raczej zachwycony - odparł lojalnie, nie przesadzając zbytnio.- Mo\
e wypo\
yczylibyśmy sobie jutro rano samochód, pooglądali zamki nad Loarą iwypili trochę vouvray?- spytał Hazen.- A jeśli wcią\
jeszcze urządzają widowiska son et lumiere, poczciwy Allenbędzie mógł sobie odświe\
yć znajomość francuskiej historii.- W Chenonceaux - odezwał się Strand, lekko się popisując - KatarzynaMedycejska kazała zazwyczaj na dziedzińcu torturować swoich więz
niów, \
ebyzabawić damy i panów przybyłych do niej w gości.- Krwio\
erczy Francuzi - orzekł Hazen.- Z tego, co czytałem - wtrącił Strand - wynika, \
e zaprzestali tych praktyk.Przynajmniej jako rozrywki publicznej.- Teraz robią to dla zysku.Amerykanom.W interesach i polityce.Ale dajmy im stulecie lub dwa - dodał Hazen - a znowu pewno zabiorą się dowięz
niów.W ka\
dym razie nie zrobiÄ… tego w ciÄ…gu najbli\
szych trzech dni, o ile niezmieni się przypadkiem rząd albo komuniści nie obejmą władzy w Orleanie.Jak myślicie, czy wygrzebiemy się do dziesiątej rano?- Russell, stale jesteś w rozjazdach - powiedziała Linda.- Myślę, \
e mógłbyś posiedzieć dzień lub dwa na jednym miejscu.Dlaczego nie mielibyśmy wszyscy polecieć do Nicei i wpaść do mojego domu wMougins?Słyszałam, \
e pogoda jest teraz boska, a ogród w całej swej krasie.Hazen spojrzał na nią groz
nie.- Linda - odezwał się nieoczekiwanie ostro.- Leslie i Allen nie przelecieli trzech tysięcy mil po to, \
eby siedzieć wjakimś idiotycznym ogrodzie.Mogą sobie po powrocie siedzieć u mnie w ogrodzie, jeśli tylko będą chcieli.W ka\
dym razie zapowiedziałem pilotom, \
e majÄ… trzy dni wolne.Potrzeba im odpoczynku.- Przecie\
mo\
emy polecieć do Nicei samolotem Air France - oponowała Linda.- Jak inni śmiertelnicy.Ponadto w dolinie Loary będą tłumy turystów.Będziemy mieć szczęście, jeśli znajdziemy pokoje w hotelu.- Pozwól, \
e ja się o to zatroszczę - oznajmił Hazen podniesionym głosem.- Byłoby hańbą, gdyby Leslie i Allen wrócili do Ameryki nie zobaczywszy mojegomałego domku w Mougins - obstawała przy swoim Linda.- Muszą ju\
mieć po uszy hoteli.Bo ja mam.We Francji są jeszcze inne rzeczy prócz hoteli.- Byłoby hańbą, gdyby wrócili do Ameryki nie zobaczywszy Verdun i Mont StMichel, i katedry w Rouen, i jaskiń Lascaux, i miliona innych rzeczy, ale onimają tylko dwa tygodnie - powiedział głośno Hazen.- Jezu, ale\
z ciebie uparta kobieta, Lindo.Strona 110Shaw Irvin Chleb na wody płynące- Leslie, Allen - zwróciła się do nich Linda.- Co chcecie robić?Leslie popatrzyła szybko na mę\
a oczekując jakiegoś znaku.Strand czułby się najszczęśliwszy, gdyby mógł pozostać w Pary\
u i robić to, corobił tu od początku.Lecz nie nale\
ało ignorować rozdra\
nienia brzmiącego w głosie Hazena.- Jestem pewien, \
e Leslie pragnęłaby zobaczyć twój dom, Lindo.Ale wiem te\
, \
e \
ałowałaby, gdyby straciła okazję zobaczenia chateaux - odparłdyplomatycznie.Leslie obdarzyła go pełnym wdzięczności uśmiechem.- A zatem sprawa rozstrzygnięta - orzekł Hazen z satysfakcją.- I ju\
\
adnych idiotycznych sporów, Lindo.Nienawidzę kłótni na wakacjach.Dość ich mam w kancelarii.- Czy ty kiedy przegrałeś w sporze, Russell?- spytała Linda delikatnie.- Nie.- Hazen się roześmiał, powrócił mu dobry humor.- Cieszę się, \
e nie pracuję dla ciebie - oznajmiła Linda.- Ja te\
.- Sięgnął po dłoń Lindy i pocałował ją szarmancko.- A więc.jutro o dziesiątej rano.Stroje sportowe.- Leslie - zagadnęła Linda - wiesz, co mo\
emy zrobić, kiedy pozbędziemy siętego zwierzaka w ludzkim ciele.pozwolimy mu, \
eby sobie poleciał z powrotem do Ameryki tym swoim samolocikiem,a same zostaniemy i wybierzemy się do Mougins na własną rękę.Polecimy do domu, kiedy będziemy miały na to ochotę.- To byłoby wspaniale - odparła Leslie.- Tylko \
e ja muszę wracać do domu i zacząć przygotowania do przeprowadzki.Musimy być w Dunberry do dziesiątego września.Mo\
e w przyszłym roku.Będzie się na co cieszyć, prawda, Allen?- Ja się ju\
na to cieszę - zapewnił Strand.Jeśli będzie jakiś przyszły rok, pomyślał.Le\
ał w łó\
ku, obserwując Leslie, która w koszuli nocnej siedziała przedlustrem i szczotkowała włosy.- Był to przyjemny wieczór, prawda?- rzekł.- Więcej ni\
przyjemny.Jak wszystkie te wieczory.Z wyjątkiem tej małej próby sił między Russellem a Lindą.Przez chwilę le\
ał w milczeniu.- Powiedz mi, czy miałem rację mówiąc, \
e wolisz pojechać nad Loarę ni\
do domuLindy?- spytał.- Miałeś rację, \
e tak powiedziałeś - odparła.Jej ręka ze szczotką unosiła się i opadała posuwiście i rytmicznie.- Ale to nieprawda.Mam ju\
dość zwiedzania.Kilka dni w ogrodzie na Południu stanowiłoby znakomite zakończenie naszejwycieczki.- A dlaczego tego nie powiedziałaś?Zaśmiała się cicho.- Kochanie, to przecie\
jego wakacje.- SÄ…dzÄ™, \
e w gruncie rzeczy nie mamy wyboru.- Na razie nie.- Przestała szczotkować włosy i przyglądała się sobie w lustrze.- Czy uwa\
asz, \
e wyglądam młodziej ni\
przed dwoma tygodniami?- O lata całe - zapewnił.- Ja te\
tak myślę.- Zabrała się znowu do szczotkowania włosów.- Ale chciałabym popatrzeć przynajmniej raz na Morze Z
ródziemne.- Następnym razem wybierając się do Europy - powiedział - sami zapłacimy zasiebie.- Następnym razem - powtórzyła cicho.- Kto wie, czy będzie następny raz?Strona 111Shaw Irvin Chleb na wody płynąceZaniepokoiło go echo jego własnych myśli.W jakiś nieokreślony sposób czuł, \
e tego wieczoru oboje łakną pociechy, iniemal poprosił Leslie, by przyszła do jego łó\
ka, \
eby mógł spać tuląc ją wramionach.Ale nie poprosił.Nie wiedział, czy powinien być dumny z powodu swojej rozwagi, czy te\
gardzićsobą z powodu własnego tchórzostwa.Zamknął oczy i pogrą\
ył się we śnie przy akompaniamencie jedwabistego odgłosuszczotkowania włosów [ Pobierz całość w formacie PDF ]