prawo instytucjonalne ue notatki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.o ujednoliceniu wew.aktów prawnych w tej dziedzinie, a następnie przedyskutowała postęp prac nad konwencją i zajęła stanowisko, zgodnie z którym państwa przyjęły konwencję.KE zarzuciła R, że od czasu rozp.to KE miała wyłączną kompetencję w prowadzeniu rokowań, i R nie mogła przyjąć stanowiska.ETS uznał, że skarga ta przysługuje w stosunku do wszystkich aktów instytucji, których celem jest wywołanie skutków prawnych.llpołączone sprawy 31/86 i 36/86, LAISA i CPC Espana SA v R → fakty: spółki zaskarżyły załącznik do T akcesyjnego z Hiszpanią i Portugalią.ETS uznał, że są to postanowienia prawa pierwotnego i moga być zmieniane jedynie w trybie dla nich przewidzianym, więc nie mogą podpadać pod kategorię aktów instytucji.Niedopuszczalne jest stwierdzenie przez ETS ich nieważności;llsprawa C-327/91, Francja v KE → fakty: WE, reprezentowana przez KE zawarła u.m.z USA.Francja zarzuciła KE brak kompetencji do reprezentowania oraz niezgodność z TWE.ETS uznał, że dla stwierdzenia dopuszczalności takiej skargi istotne jest wskazanie, czy dany akt wywiera skutki prawne i czy jest aktem instytucji.Uznał, że wywiera skutki prawne, ale sama umowa podlega reżimowi p.m.p., wiec stwierdzenie nieważności może dot.tylko czynności prawnej KE, która zawarcie umowy umożliwiła;lAkty dotyczące skarżących bezpośrednio i indywidualnielpodmioty nieuprzywilejowane → tylko:lldecyzje do nich adresowane → nie musi udowadniać, że dot.bezp.i indywidualnie jego;lldecyzje przyjęte w formie rozp.lub decyzji do innej osoby dot.skarżącego bezp.i indywidualnie, ale musi to udowodnić (np.rozp.nakładające cła antydumpingowe);llsprawa 25/62, Plaumann & Co.v KE → fakty: KE wydała decyzję zakazującą zawieszania cła, a adresatem były Niemcy.Firma Plaumann wniosła skargę.ETS stwierdził, że dot.indyw.tylko, gdy dotyka ich z powodu charakterystycznych dla nich cech lub ze względu na okoliczności, które wyróżniają ich od innych i z powodu tych czynników wyróżnia ich indywidualnie tak jak osoby, do których decyzja została skierowana → tu: nie uznał, że indywidualnie, bo jego sytuacja nie wyróżniała go spośród innych importerów owoców;llsprawy 106 i 107/63, Toepfer v KE → ETS uznał, że decyzje KE zmieniające lub znoszące środki ochronne przyjęte przez państwa dla ochrony rynku zbożowego wchodzą w życie natychmiast i są stosowane bezpośrednio, a dot.stron zainteresowanych tak bezpośrednio jak środki, które zmieniają.Decyzje utrzymujące te środki też, choć nie zatwierdzają tych środków, ale stanowią ich podstawę ważności;ll„bezpośrednie dotykanie” węższe niż „interes prawny”, gdyż on obejmuje też skutki pośrednie, dlatego jak stwierdził ETS wykazanie interesu prawnego nie wystarcza do poszuczenia skargi;lldecyzje skierowane do państw jak i do innych podmiotów prywatnych;llrozp.→ początkowo ETS badał, czy dane rozp.może być uznane za decyzję ze względu na indyw.skutki prawne z niego wypływające → więc tylko gdy podmiot dowiódł, że w szczególny sposób jest dotknięty rozp., ale w sprawie C-309/89, Codoriu v KE → ETS odszedł od wąskiego rozumienia „decyzji w formie rozp.i uznał, że choć niektóre rozp.mają walor normatywny, to nie można wykluczyć, że nie dot.one niektórych podmiotów indyw.Więc w związku z rozp.o nadawaniu nazw winom musującym, przedsiębiorstwo założone w państwie trzecim, które na długo przed zmianą używało pewnej nazwy, znajduje sie w sytuacji odróżniającej je, poprzez to że rozp.zakazuje mu używania jego znaku graficznego;lldalej poszedł SPI → sprawa T-l77/01, Jégo-Quéré → uznał dopuszczalność skargi na rozp.o char.normatywnym mimo braku indyw.dotykania.Wskazał, że ETS wywiódł prawo dostępu do sądów z konstytucyjnego porządku wspólnego dla państw czł.oraz z EKPC i uznał go za jeden z podstawowych elementów współpracy opartej na rządzie prawa, zagwarantowanym przez ustanowiony T kompletny system środków prawnych postępowań umożliwiający TS badanie legalności aktów instytucji.Wskazał też na odpowiednie postanowienia KPP.SPI uznał, że podmiot może być dotknięty indyw.takim rozp., jeśli wpływa na jej pozycję w sposób ostateczny i natychmiastowy poprzez ograniczanie praw/nakładanie obowiązków, a liczba innych osób w tej sytuacji nie ma znaczenia;lljedyne zakwestionowanie kwestii indyw.dotykania (nie dot.kwestii bezpośredniości);llważne powołanie się na tradycje K., EKPC i KPP;llETS w tej sprawie jednak uznał, że choć warunek indyw.i bezp.dotykania musi być interpretowany w świetle zasady efektywnej ochrony prawnej, to interpretacja ta nie może tego warunku zniweczyć, gdyż jest on wyraźnie zapisany w T → ETS nie zakwestionował jednak dopuszczalności skargi na rozp., tylko wskazał brak w tej sprawie szczególnych cech wymaganych po stronie skarżącego;llnie było orzecz.w którym SPI lub ETS dopuściliby badanie legalności dyr.jako dot.bezp.i indyw.= niedopuszczalna;lIV.Przesłanki stwierdzenia nieważnościlart.230 ust.TWE/art.146 ust.2 TEWEA wskazuje na 4 podstawowe przesłanki (każda jest samodzielna):lBrak kompetencjilbrak kompetencji:llgdy sprawa nie jest zastrzeżona dla kompetencji W, a jest wyłączną komp.państw;llgdy zastrzeżona dla innej instytucji → art.7 ust.1 TWE/art.3 ust.1 TEWEA - zasada, że instytucje działają w ramach uprawnień im przyznanych T;llgdy wydany bez właściwej postawy prawnej → sprawa C-300/89, KE v R (choć nie jest wskazane, która podstawa został przyjęta), a wyjątkowo gdy podstawa prawna powołana błędnie, ale akt znajduje się w ramach uprawnień, wtedy nie jest uznany za nieważny;lNaruszenie istotnego wymogu proceduralnegolalbo:llgdy dot.trybu uchwalania aktu → sprawa 138/79, Freres v KE → brak konsultacji z PE (patrz równowaga instytucjionalna), jest niedochowaniem trybu i skutkuje nieważnością aktu.Niewiążący charakter opinii nie ma znaczenia.Odmowa wydania opinii nie zatrzymuje procedury, gdyż R mogła zastosować procedury dyscyplinujące organ opiniodawczy;llgdy dot.formy aktu → np.brak dostatecznego uzasadnienia - ETS uznał, że choć decyzja kontynuująca ustaloną linię decyzji może być uzasadniona skrótowo poprzez odwołanie się do poprzedni, to decyzja zmieniająca tą linię musi być dokładnie uzasadniona;lNaruszenie prawa materialnegolto najbardziej szeroka podstawa stwierdzenia nieważności:lldot.prawa pierwotnego i pochodnego, w tym u.m.;llteż zasady prawa wspólnotowego (wynikające wprost lub pośrednio) → np.sprawa Nold (choć tu ETS nie dostrzegł naruszenia praw podstawowych, potwierdził jednak regułę ogólną zakazu naruszania praw podstawowych);lNadużycie władzylgdy formalnie działała w ramach swych uprawnień i zgodnie z procedurą, jak i z prawem materialnym, ale rzeczywisty sens tego działania jest sprzeczny z celem, dla którego instytucja ta uzyskała kompetencję w tej sprawie → np.nałożenie tymczasowych ceł antydumpingowych w sytuacji, gdy z dotychczasowego postępowania wynika, że cła ostateczne prawdopodobnie nie zostaną orzeczone;lV [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Odnośniki