[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeszcze nie tak dawno nie mówiło się o nich głośno, a za porównywanie łagrów do obozów koncentracyjnych można było narazić się na kłopoty.Jednak czytając „Inny świat” Gustawa Herlinga - Grudzińskiego dochodzę do wniosku, że łagry to „wschodnia” odmiana obozów koncentracyjnych.Takie samo traktowanie ludzi jak przedmioty, katorżnicza praca, głód i nędza.Może nie było tam komór gazowych ale „trupiarnia” spełniała podobną rolę - przedsionka śmierci.W łagrach podobnie jak obozach koncentracyjnych, strach przed śmiercią z głodu, wyniszczenia fizycznego organizmu doprowadzał ludzi do podobnego zachowania.Odbierano też nadzieje na wyjście na wolność.Ludzie woleli nie myśleć o tym ile im zostało do końca wyroku - złudne nadzieje mogły być tragiczne w skutkach.Przypadek kolejarza z Kijowa, opisany przez Grudzińskiego, który zmarł na zawał serca w dzień wyjścia na wolność, po tym jak dowiedział że wyrok przedłużono mu bezterminowo.Donosicielstwo na innych, za co spotykały ich represje, było czymś normalnym.Moralność obozowa pozwalała na to.Tak samo jak donosicielstwo, przekupstwo nie było piętnowane.Praca fizyczna była na tyle ciężka, a racje żywnościowe tak małe, że z powodu głodu niektórzy byli w stanie zrobić dosłownie wszystko dla kawałka chleba.Kobiety oddawały swe ciało aby tylko zdobyć troszkę jedzenia.Okaleczano swe ciało aby zdobyć zwolnienie na jakiś czas z katorżniczej pracy i trafić do szpitala.Jednak Grudziński nie potępia tych ludzi, stwierdza, że za utratę godności ludzkiej są odpowiedzialni ci, którzy doprowadzili więźniów do takiego stanu za sprawą wyniszczającej pracy i głodu.Tak więc słowa Gustawa Herlinga - Grudzińskiego, że nie można sądzić człowieka za czyny, jakie się dopuścił w warunkach nieludzkich, są w pełni trafne.Dla mnie to stwierdzenia nie odnosi się tylko do postaw ludzi w łagrach, ale i w obozach koncentracyjnych.Nie mam prawa oceniać zachowań tych ludzi, zwłaszcza, że sam nie przeżyłem czegoś takiego i nie wiem jakie by było moje zachowanie w takiej sytuacji.Chcąc powiedzieć „To straszne.Ja bym tak nigdy nie postąpił” - zastanówmy się nad tym przez chwilę.Przecież nigdy tak naprawdę nie jesteśmy pewni jak postąpilibyśmy w danej sytuacji, dopóki się w niej nie znajdziemy.Pozostaje tylko nadzieja, że w przyszłości ludzie nie staną w obliczu obozów koncentracyjnych i łagrów, a pamięć o ludzkich tragediach nie pozwoli aby te straszne wydarzenia się powtórzyły.13 [ Pobierz całość w formacie PDF ]