[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Dzisiejszy wypadek przypomniał mi tamten wypadek w Szwajcarii - mruknęłasennie.- Miałam wtedy wstrząs mózgu i to traciłam, to odzyskiwałam przytomność.- Potarłaczoło o miękką satynę piżamy.- Powiedzieli mi potem, że jak mnie przywiez
li do szpitala, todzień i noc cię wzywałam - wyznała, zupełnie tego nie planując.- Mnie, a nie swojego kochanka?- Nigdy nie miałam kochanka - odpowiedziała automatycznie.- Pewnie.A ja jestem chińskim cesarzem.- Wstał, patrząc na nią ze złością.Wyglądała ślicznie.Nigdy się jakoś nie zastanawiał, w czym sypia, ale teraz byłpewny, że nic innego by dla niej nie wybrał.Bluzka miała głęboki dekolt, pozwalając muzerknąć na jej pełne piersi, zanim się całkiem obudziła.Nie były duże, ale o idealnymkształcie, jeśli sądzić po wypukłości pod bluzką.Odwrócił szybko głowę.- No to chyba wrócę już do siebie i spróbuję zasnąć.Mam jutro wcześnie ranospotkanie w banku.Odprowadzała go głęboko zasmuconym wzrokiem.Dzielący ich dystans rósłdosłownie z każdą chwilą, a ona miała wrażenie, że z każdym dniem bardziej unieszczęśliwiaJustina.- Dziękuję, że przyszedłeś - powiedziała.Przystanął z ręką na klamce.- Wiem, że prędzej byś umarła - zaczął powoli - ale jeśli jeszcze raz się takprzestraszysz, możesz spać ze mną.- Zaśmiał się cierpko.- Nic ci nie grozi z mojej strony,jeśli to cię niepokoi.Nie będę narażał mojego ego po raz drugi.Wyszedł, zanim zaprotestowała.Chyba nie czuła się jeszcze tak fatalnie.A przecież wystarczyłoby dopuścić go do swojego sekretu.Na Boga, ma dwadzieściasiedem lat! Tak, była obsesyjnie chroniona przez swojego zaborczego ojca.Nigdy, aż do dniazaręczyn, nikt jej naprawdę nie całował.Ciekawe, czy Justin to wie?Zapewne nie, uznała.Wstała z łóżka, zapaliła światło, które Justin zgasił, wychodząc,i ruszyła do drzwi.Może nadszedł czas, by się wreszcie dowiedział.ROZDZIAA
SZÓSTYNie przyszÅ‚o jej tylko do gÅ‚owy, że trzecia nad ranem to nie jest najlepsza pora nadzielenie siÄ™ sekretami z mężczyznÄ…, który od dnia Å›lubu usycha z fizycznej tÄ™sknoty.UprzytomniÅ‚a to sobie dopiero, stajÄ…c na bosaka w holu, przed drzwiami Justina.ZawahaÅ‚asiÄ™.W jego sypialni wciąż paliÅ‚o siÄ™ Å›wiatÅ‚o, ale panowaÅ‚a tam kompletna cisza.Z
ciągnęła brwi, rozważając co dalej, i z westchnieniem odsunęła do tyłu samowolnekosmyki.- Nie ma go tam - szepnął ktoś rozbawiony za jej plecami.Obróciła się i zobaczyła przed sobą Justina z małą metalową miarką whisky.- Co ty tu robisz? - spytała.- Siedzę, jak grasujesz po domu.Jakie miałaś plany? Wtargnąć tam i zgwałcić mnie?Shelby wybuchnęła śmiechem, który wydostawał się radośnie z jakiegoś nieznanegojej miejsca, a jej oczy skrzyły się.- Nie wiem - przyznała.Taka była ładna, kiedy się śmiała.Zresztą zawsze, w ogóle jest ładna.Uniósł z żalemmiarkę z alkoholem.- Myślałem, że pomoże mi zasnąć.- Obawiam się, że mnie nic nie pomoże.- Przestępowała z nogi na nogę, z pełnąświadomością, że Justin się jej przygląda, a jej serce wali jak przysłowiowy dzwon.- Chcesz spać ze mną? - spytał.- To nie jest jedyny powód, dla którego tu przyszłam.- Podniosła wzrok,zaczerwieniona, i zaraz znowu wbiła go w swoje bose stopy.- Czy wiesz, że nikt przed tobąnie całował mnie tak.zmysłowo?- Zeszłaś na dół o trzeciej w nocy, żeby przekazać mi tę informację?Wzruszyła ramionami.- Dla mnie to ważne.- Spojrzała na niego ze smutkiem.Jej oczy wodziły po jegotwarzy, jego wargach, szerokiej klatce piersiowej.- Niebywałe - mruknęła zafascynowana.- Co? - Zmarszczył czoło, widząc, jak jej spojrzenie ślizga się po nim.Zaczęło go todenerwować.- %7łe nie musisz przeganiać kobiet ze swojej sypialni kijem od szczotki - dokończyłamatowym głosem.- Zaglądałaś może do karafki z brandy?- Pewnie na to wygląda, co? - Podniosła wzrok, patrząc mu w oczy.- To mogę z tobąspać? Jestem taka roztrzęsiona.Jeżeli.- Odkaszlnęła i odwróciła wzrok.- Jeżeli ci to nie przeszkadza, oczywiście.Nie chciałabym jeszcze bardziej pogarszaćsytuacji.- Chyba nie może być gorzej - odparł spokojnie.- Dobra.Właz
.Nigdy dotąd nie była w jego sypialni, chociaż mijała ją wiele razy i zaglądała przezdrzwi zaciekawiona.Pokój umeblowany był antykami, tak jak pokoje w jej rodzinnym domu.Byłaciekawa, czy pochodzą od jego dalekich przodków, czy odziedziczył je po rodzicach.Pogładziła wysoką kolumnę podtrzymującą baldachim łóżka, podziwiając wypolerowanedrewno i pościel w brązowo - beżowe paski.- Nie wiedziałam, że masz kolorową pościel - zauważyła mimochodem.- Mariamówiła, że nie lubisz takiej.- Nie znoszę - rzucił krótko.- To Maria lubi kolorową pościel.Zaklina się, że pogubiławszystkie białe poszwy i prześcieradła i musiała je czymś zastąpić.Wskakuj.Odchylił kołdrę, potem zgasił światło i wrócił do łóżka.Materac zapadł się pod jegociężarem, kiedy siadł, kończąc whisky [ Pobierz całość w formacie PDF ]