[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ta rozkosz jest również z poziomu "Dalet de Awijut"."Nekudot de [SA"G]" mają "Awijut Bet" i mogą rozkoszować się od oddawania tylko światłem tego poziomu.Stawiaćopór rozkoszom poziomu "Dalet Nekudot [SA"G]" już nie mogą, inaczej zaczną przyjmować światło ze względu nasiebie.Co i by się wydarzyło, lecz "Malchut", która stoi w "Sijum" Galgalty, podnosi się na środek "Tiferetu" parcufu"Nekudot de [SA"G]", tworzy nowy "Sijum" - ograniczenie dla światła, tak zwaną "Parsę", niżej której światło niemoże przeniknąć.Przez to "Malchut" robi drugie skurczenie na rozpowszechnianie się światła, które się nazywa napodstawie analogii z pierwszym "Cimcum Bet".To jest podobne do przykładu z naszego świata, gdy mamy do czynienia z dobrze wychowanym człowiekiem, którynigdy nie ukradnie, lecz do poziomu 1000 dolarów.Lecz jeżeli położymy przed nim 10 000 dolarów, to jegowykształcenie może już nie wystarczyć: rozkosz przewyższa możliwość jej oporu."Cimcum Bet" - to ciąg dalszy "Cimcum Alef", lecz na "Kilim de Kabala".Stała się ciekawa rzecz: w "Niekudot de[SA"G]", z natury altruistycznym "parcufie", przejawiły się egoistyczne właściwości i "Malchut" natychmiast jepokrywa, podnosząc się na górę i tworzy linię, ograniczającą rozpowszechnianie się światła do dołu, która się nazywa"Parsa"."Rosz" parcufa [SA"G], jak każda głowa składa się z pięciu sfirot: "Keter", "Chochma", "Bina", [Z"A] i "Malchut",które z kolei dzielą się na "Kilim de Aszpaa" ("Keter", "Chochma", pół "biny") i "Kilim de Kabala" (od środka "biny"do "Malchut")."Kilim de Aszpaa" (oddające) nazywają się jeszcze "Galgalta we Ejnajim" (GE), a "Kilim de Kabala"(otrzymujące) - Achap (ACHAP)."Cimcum Bet" mówi o tym, że zaczynając od tego momentu, "Parcuf" nie może wykorzystać żadnych otrzymującychchęci.Nie można korzystać z "Achapu", tak postanowiła "Malchut" po podniesieniu się do środka "Tiferet".Po"Cimcum Bet" wszystkie "Reszimot" podnoszą się do "Rosz de [SA"G]" z prośbą stworzyć tam "Parcuf" tylko napoziomie "Galgalta we Ejnajim", żeby ten "Parcuf" mógł również otrzymać trochę światła od kontaktu ze Stwórcą.Tomówi o tym, że "Masach" powinien stać już nie w "Pe de Rosz", a w "Nikwia Ejnajim", co odpowiada linii "Para" naśrodku "Tiferet" w "Guf".Po "Ziwug", który nastąpi w "Rosz de [SA"G]", stamtąd wyjdzie "Parcuf", któryrozpowszechni się pod "Tabur" dokładnie do "parsay".Nowy "Parcuf", który rozpowszechnił się pod "Tabur" do "Parsa", nakłada się na poprzedni "Parcuf Nekudot de[SA"G]", tylko jego górną część - altruistyczne "Kilim".Imię tego nowego "parcufa": "Katnut Olam ha-Nekudim" iwyszedł on na "Reszimot Bet-Alef mecumcamim".Rzeczywiście, takiego świata nie ma wśród 5 światów, którewymieniliśmy: "Adam Kadmon", "Acylut", "Brija", "Jecira", "Asija", dlatego że ten świat urodził się i natychmiast sięrozbił.Lecz póki on istnieje, jego "Sfirot": "Keter", "Chochma", "Bina", "Chesed", "Gwura", trzecia część "Tiferet" dzielą sięna 10 i mają zwykłe nazwy.A oprócz tego nazwy specjalne są dla "Sfirot" "Chochma" i "Bina" - "Aba we ima", a"Sfirot" [Z"A] i "Malchut" nazywają się [ZO"N], [Z"A] i "Nukwa".Po "Ziwug de Akaa" w "Nikwej Ejnajim" w "Rosz [SA"G]", [SA"G] na prośbę "Reszimot" dolnego parcufu robi drugi"Ziwug" na "Reszimot de Gadlut" w "Pe de Rosz".Przy tym ogromne światło zaczyna się rozpowszechniać z [SA"G]pod "Tabur" i stara się rozpowszechnić pod parsę."Parcuf Nekudim" jest całkowicie pewien, że będzie w stanie przyjąć to światło ze względu na Stwórcę, że on ma siły,nie zważając na "Cimcum Bet".Lecz gdy tylko światło dotyka "Parsę", następuje "Szwirat Kilim" (pęknięcie naczyń),ponieważ staje się jasne, że "Parcuf" chce przyjąć to światło dla siebie.światło natychmiast znika z parcufu, a wszystkie19"Kilim", nawet te, które były nad parsą, pękają.W taki sposób, od chęci "parcufa" wykorzystać i "Kilim de Kabala" ze względu na Stwórcę, tj.stworzyć świat"Nekudim w Gadlut" z wykorzystaniem wszystkich dziesięciu "Kilim" nastąpiło pęknięcie wszystkich ekranów -zamiarów ze względu na Stwórcę.W ciele "Parcuf Nekudim", tj.w [ZO"N] nad "parsą" ("Chesed", "Gwura", "Tiferet") i pod "parsą" ("Necach", "Hod","Jesod" i "Malchut") istnieje 8 "Sfirot", każda z nich składa się z czterech stadii (oprócz zerowej), a również z koleiskłada się z dziesięciu, tj.ogółem 8 x 4 x 10 = 320 "Kilim", które pękły.Z tych 320 części tylko "Malchut" nie możnabędzie naprawić, a takich części w "Malchut" jest 8 x 4 = 32 w 320.A pozostałe 320 - 32 = 288 mogą być naprawiane.32 części nazywają się "Lew a Ewen" (kamienne serce).One mogą być naprawione tylko po przez Stwórcę w "GmarTikun".Jednocześnie pękły i altruistyczne, i egoistyczne pragnienia.One przemieszały się nawzajem.I teraz każda cząstkapękniętych "Kilim" składa się z 288 części, które można naprawić i 32 części, których naprawić nie można.Terazosiągnięcie celu dzieła stworzenia zależy tylko od naprawy rozbitego świata "Nekudim": jeżeli nam się uda to zrobić -napełnimy "Bchinę Dalet" światłem.W celu zbudowania całego systemu, który mógłby naprawić pęknięte "Kilim" świata "Nekudim", tworzy się "Olam ha-Tikun" (świat naprawy) lub świat "Acylut".20Od Stwórcy do naszego świata znajduje się 5 światów, w każdym z których jest 5parcufim, a w każdym parcufie - 5 sfirot.Ogółem istnieje 125 stopni od nas do Stwórcy.Malchut, idąc po wszystkichtych stopniach, osiąga ostatni stopień - przez to osiąga się mieszanie bchina dalet, jedynego tworu, z poprzedzającymigo 4 stadiami.Malchut całkowicie przejmuje ich właściwości i w taki sposób dorównywuje Stwórcy.A to i jest celemdzieła stworzenia [ Pobierz całość w formacie PDF ]