[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A może świadczy to o nich dobrze i o nim również? W końcu za coś królowa przyznaje tytułszlachecki.Lepiej, by chłodne, zawilgocone porannymi mgłami wnętrza brytyjskich zamczyskrozgrzewał płodny, zgrabny, uzdolniony, temperamentny artysta, a nie jakiś grafoman onanistaz brzuchem piwnym po za dużej ilości guinnessa.Wielu psychologów twierdzi i podpiera badaniamiamerykańskich naukowców, iż mężczyz
ni nie potrafią mówić o uczuciach.Wolą wyrażać je czynem.Taki Mick Jagger nagada się na scenie, nakrzyczy.Nie dziwmy się, że po powrocie do domu czyhotelu nie wchodzi obładowany siatkami z zakupami i nie siada naprzeciwko ukochanej gotów domonologizowania: Honey I am home!.Mick Jagger być może nie jest gadułą poza sceną.Jestmężczyzną czynu, bierze się od razu do roboty.Z
ciągaj, maleńka, majteczki, bo życie jest krótkie,a jutro gramy w Berlinie, pojutrze w katowickim Spodku.Mick naprawdę kocha kobiety, docenia je,jest koneserem.Znam enolożki, które wypróbowały setki tysięcy win.Otwierają butelkę, dekantyzują,kręcą kielichem, wąchają, studiują barwę i kształt, ostrożnie, powolutku biorą łyczek, potem drugiłyczek tylko obracają w buzi, by czuć na podniebieniu, a następnie wypluwają do spluwaczki.Z troską wypluwają, a nie z pogardą.Długi rytuał powtarzają tysiące razy przy każdej nowej butelce,a to wszystko z miłości do wina, które wyostrza zmysły.Więc kobiety degustowane przez Jaggera niepowinny czuć się zdegustowane  w sensie obruszone.Zostały one bowiem zdegustowane w sensiepozytywnym  posmakowane, wybrane, ocenione, na pewno też zapamiętane.Ich smak, rocznik, kolorzachował się w melodiach i tekstach Jaggera, a tym samym w historii powojennej muzyki brytyjskiej.Cztery tysiące kobiet: czy to mało, czy dużo? Uważam, że jak na tak zajętą osobę, jaką jest liderRolling Stonesów, to wynik godny odnotowania.Oczywiście, ktoś może powiedzieć, że jak nadziadka (Mick ma już kilkoro wnucząt) to nie jest nadzwyczajne osiągnięcie.Gdyby umarł młodo, jakprzystało na artystę rangi Rimbauda czy Cobaina, to byłby wynik rekordowy.W przypadku Mickawypada raptem kilkanaście kobiet miesięcznie.Wrażenie robi talent Jaggera w dziedzinie takzwanego zarządzania czasem.Uwielbiam to określenie, wiedzą Państwo, omawiałam je przed laty natych łamach.Jagger zarządza ciągle, a nie czasem.%7łycie zawodowe, rodzinne i towarzyskiezbalansowane jest u Jaggera idealnie.Pomimo licznych obowiązków służbowych i patriotycznychpozostaje otwarty na spotkania z ludz
mi, a nawet poświęca im się sypialnie.Był żonaty z kilkomawspaniałymi kobietami, co kilka dni musi załatwiać interesy w różnych miastach świata, zarządzaćkonfliktami w zespole, pisać muzykę, czuwać nad aranżacjami, odbierać nagrody, grać w filmach,bywać na salonach, inwestować finanse, czuwać nad kartelem, procesować się z policją, a mimo tow czterech tysiącach kobiet dostrzegł nutę piękna.Cztery tysiące kobiet  żony Micka Jaggera możeten wynik ziębić.Ale tylko w przypadku jeśli są małostkowe.Widziały gały, co brały.Znam takichkonserwatystów, którzy przysięgali wierność przed księdzem poetą Twardowskim, a potemzałatwiali sobie w Watykanie rozwód.Każdemu zdarza się pobłądzić.A cywilizacja zachodniazawsze słusznie usprawiedliwiała wielkich artystów.%7łony powinny się cieszyć, że były ważnymepizodem w biografii tej bajronicznej postaci.Poza tym jeśli mąż je zdradzał, to może powodem byłasamotność  wiecznie w trasie, wiecznie wycieńczony.Cztery tysiące razy żony były nie przy bokumęża, a tam wszak ich miejsce.Wielbicielki tratują Jaggera przed występem i po nim, hotele sąoblężone, strach podnieść kołdrę, bo już licho się czai.Kobiety minionych dekad to często wulgarneseksmaszyny, a nie puch marny.Po kursach samoobrony potrafią zakładać klamrowy chwyt nelsona,kraść niewinne męskie nasienie, a potem inseminować się nim, no, strach się bać.Na koniec, drogi przyjacielu, nie unikniemy bolesnego pytania: jak wypadamy na tle tej statystyki.Naprawdę? Tak cieniutko? No to wez
się, chłopie, do roboty, niż demograficzny dobija Polskę.Ustapopraw botoksem, zrzuć dziesięć kilo, kup obcisłe koszulki, zaprzyjaz
nij się z jakimś gitarzystą, a nietylko z kolegami z kancelarii, a dnia nie kończ o godzinie dwudziestej drugiej, tylko o czwartej rano.Szkoda czasu na sen.A ja? Po pierwsze, jestem córką hipiski, więc kręci mnie klęczenie na grochui celibat  najwyższa forma wyuzdania.No i cóż, gdyby mężczyz
ni byli tak atrakcyjni jak kobiety, toja bym może nie zasypiała gruszek w popiele.Trenerka drugiej klasySetki, jeśli nie tysiące, polskich pisarzy, felietonistów i dziennikarzy posiadło głęboką wiedzę natemat sportu.Dotyczy to głównie panów.Felietonistki i pisarki, jeśli zabierają głos w dyskusjio sporcie, to zwykle kpią z faktu, że niepotrzebnie mężczyz
ni marnują czas na analizowanie kilkunastuspoconych gwiazdorów uganiających się za piłką.Dyskusje o nowej siedzibie, o garniturach zarządu,o pensji prezesa Zbigniewa Bońka, o składzie kadry, o systemie szkoleń  takimi bzdurami my,kobiety, istoty rozwinięte, delikatne, rozważne, niepijące piwska, niebijące kijami, my elaboratowanie sportowe uznajemy za prymitywną męską zabawę.Ponieważ jestem mężczyzną, niemam powodu milczeć na tematy sportowe, które bliskie są memu sercu od czasów przedszkola.Wtedy to zaczęłam uprawiać sport i tak już zostało mi do dzisiaj.Właściwie cała intelektualnaedukacja w podstawówce, gimnazjum, liceum i podczas studiów była dla mnie wypełniaczem przerwpomiędzy tą edukacją istotniejszą, sportową.W szkole syczały jarzeniówki, gazetka ścienna straszyławystawą  nigdy więcej wojny , tymczasem korty były graficznie piękne, ceglana czerwień, wokółzielone drzewa.Z
wieże powietrze.Latem opalanie na słońcu, zimą skrzypiący śnieg pod nogamipodczas rozruchu.Ale najważniejsi oczywiście byli trenerzy, trenerki i układy w szatni.Ze zgroząstwierdzam, że w życiu zawodowym i osobistym przydały mi się wyłącznie uwagi trenerów, a nienauczycieli.Jak przystało na rasowego faceta, podzielę się z państwem najciekawszymi myślamitrenerskimi, do których warto wracać codziennie!  Meczu nie gramy w nowych butach.Od razuuderza psychologiczna głębia tej nauki, prawda? Sprawdza się w związkach i w korporacji.Nowybut, choć efektowny, może obcierać lub mieć luzy [ Pobierz całość w formacie PDF ]