[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I jeszcze wam coś powiem: mają oni swoich zakonników, którzymieszkają w klasztorach, poświęceni słu\
bie bo\
ków; |jeśli przychodziim zmienić urząd lub stopień, gdy na przykład jeden umrze, a drugi mazostać w jego miejsce wybrany|, próbują ich w następujący sposób:Przywołują owe panny poświęcone słu\
bie bo\
ków i te dotykają owegostró\
a bo\
ków.I dotykają go i tu, i tam, w rozmaite części jego ciała; iobejmują go, i pobudzają do najwy\
szych rozkoszy na świecie.Jeśli uczłowieka przez owe panny pieszczonego, jak wam rzekłem, członekjego nie drgnie, lecz pozostanie jako wprzódzi był, zanim go pannywzięły w obroty, ten jest uznany za dobrego i zatrzymują go pośródswoich.Lecz jeśli przeciwnie, pod dotykiem panien innemu członekruszy się i powstanie, tego nie zatrzymują, lecz natychmiast wypędzająprecz, mówiąc, \
e nie chcą mieć u siebie człowieka rozpustnego.Ci sąpoganie okrutni i zdradliwi.Mówią, \
e dlatego palą ciała zmarłych, gdy\
inaczej zrodziłyby się robaki i robaki owe zjadłyby ciało, z któregopowstały, i nie miałyby nic więcej do jedzenia; i musiałyby zginąć.Twierdzą zaś, \
e gdyby robaki zginęły, dusza tego ciała obcią\
yłaby sięwielkim grzechem.I to jest przyczyna  jak mówią  dlaczego paląciała.Mówią bowiem, \
e robaki mają duszę.Opowiedzieliśmy o zwyczajach owych pogan; teraz pójdziemy dalej iopowiemy piękną historię o wyspie Sejlanie, o której zapomnieliśmy.Historia, którą zaraz usłyszycie, wyda się wam przedziwna.CLXXIXOpowiada się jeszcze o wyspie SejlanSejlan jest wielką wyspą, jak powiedziałem wam w tej ksią\
ce powy\
ej.Trzeba wiedzieć, \
e na wyspie tej jest bardzo wysoka góra o takposzarpanych skałach, \
e nikt na nią wejść nie mo\
e, chyba w ten spo-sób, jak powiem.Na górze tej wiszą liczne łańcuchy \
elazne, takumieszczone, \
e człowiek mo\
e tymi łańcuchami wspiąć się na samszczyt.Otó\
oni utrzymujÄ…, \
e na górze owej jest pomnik Adama,naszego praojca*.Saraceni twierdzą, \
e jest to grób Adama, zaś poganie,\
e jest to grobowiec Sogomoni Borkana*.Ów Sogomoni byÅ‚ pierwszym czÅ‚owiekiem, od którego wziÄ…Å‚ nazwÄ™bo\
ek*.Gdy\
był to człowiek najlepszy, jaki kiedykolwiek \
ył wśródnich wedle ich praw.Jego pierwszego wynieśli do godności świętego ijego imieniem nazwali pierwszego bo\
ka.Był to syn pew-nego wielkiego, bogatego i potę\
nego króla.I ów królewicz takie \
ycieświęte wiódł, \
e odrzekł się wszelkich ziemskich rzeczy i nie chciałzostać królem.Ojciec jego widząc, \
e syn jego nie chce być królem anisłyszeć nie chce o \
adnej rzeczy tego świata, wpadł w wielką rozpacz.Iczynił mu wspaniałe obietnice, gdy\
mówił, \
e chce go koronować nakróla całego królestwa i uczynić z niego absolutnego władcę.Chciałzrzec się korony i wszelakiej władzy, aby on tylko był jedynym panem.Syn jego odpowiedział, \
e nie chce nic z tego.Gdy ojciec widział, \
e synnie chce za nic w świecie wziąć władzy, rozpaczał tak, \
e mało niepomarł z boleści.Nie było to nic dziwnego, gdy\
nie miał \
adnego synakrom tego i nie miał komu pozostawić państwa.Więc wziął się do rzeczyw ten sposób: Powiedział sobie, \
e dokona tego, aby syn jego z chęciąpowrócił do spraw tego świata i wziął po nim koronę i królestwo.Umieścił go w przepięknym pałacu, dał mu do usługi trzydzieści panienbardzo pięknych i miłych.śaden mę\
czyzna nie miał tam przystępu,tylko owe panny; gdy\
panny kładły go do ło\
a, usługiwały mu przystole d ciągle dotrzymywały mu towarzystwa.Z
piewały i tańczyły przednim i dostarczały mu wszelkich mo\
liwych rozrywek i przyjemności, jakkról im nakazał.Lecz mówię wam, cokolwiek czyniły, na nic się niezdało, nie przywiodły królewicza do rozpusty, lecz utwierdził się jeszczew stałości i czystości.I \
ył bardzo świątobliwie wedle ich praw.Trzebazaś wiedzieć, był on tak delikatnym młodzieńcem, \
e nigdy jeszcze niewyszedł z pałacu, nie widział nigdy nie\
ywego człowieka ani te\
człowieka, który by nie był zdrów na całym ciele.Ojciec jego bowiemnie dopuszczał doń \
adnego starca ani te\
kaleki.Zdarzyło się raz, \
emłodzieniec ten, jadąc konno drogą, ujrzał umarłego, |którego niesiono wlicznym orszaku na grzebanie|.Osłupiał jak ten,który nigdy takiego nie widział.Zapytywał tych, którzy mu towarzyszyli,co by to miało znaczyć; ci odpowiedzieli, \
e to człek umarły. Jak to zawołał syn królewski  więc ludzie umierają?"  Tak, zaprawdę" odpowiedzieli oni.Na to nic nie rzekł młodzieniec i jechał dalej wzamyśleniu.Skoro ujechali dobry kawał drogi, spotkali bardzo staregoczłowieka, który iść nie mógł, nie miał zupełnie zębów, wszystkiebowiem z powodu wielkiej starości utracił.Skoro królewicz tego starcazoczył, zapytał, kto by to był i dlaczego iść nie mo\
e.I towarzysze jegorzekli, i\
iść nie mo\
e dla wielkiej starości i \
e ze starości utraciłwszystkie zęby.|I zapytał:  Czy ka\
dy człowiek staje się starcem i po-chylonym jak ów człek?" Słudzy odpowiedzieli:  Panie, ka\
dy, ktodługo \
yje na tym świecie, musi być stary jak ten człowiek i musiumrzeć."| Kiedy to królewicz usłyszał o umarłym owym i o starcu,zawrócił do pałacu i powiedział sobie, \
e nie pozostanie dłu\
ej na tymzłym świecie, |gdzie musi postarzeć się tak, aby obcej potrzebowałpomocy, i umrzeć|, lecz pójdzie szukać tego, który nie umiera i któryświat stworzył.I opuścił pałac i ojca swego.Udał się w bardzo wysokie,niedostępne góry; i tam spędził całe \
ycie w wielkiej świętości iczystości, czyniąc wielką pokutę, |\
ywiąc się korzonkami, ziołami ijagodami, i| \
yjąc bardzo wstrzemięz
liwie.I zaiste, gdyby byłchrześcijaninem, byłby bardzo wielkim świętym przy Panu naszym Je-zusie Chrystusie.Kiedy ów syn królewski pomarł, zaniesiono go do jego ojca.Tenujrzawszy nie\
ywym tego, którego bardziej od siebie miłował, łatwowyobrazić sobie, jak rozpaczał i jak był nieszczęśliwy.Wielka była jegoboleść.Potem kazał zrobić posąg na podobieństwo jego, cały ze złota idrogich kamieni, i kazał wszystkim mieszkańcom oddawać mu cześćjako bogu.I mówilio nim, \
e umierał on osiemdziesiąt cztery razy.Kiedy bowiem umarł poraz pierwszy, stał się wołem, kiedy umarł po raz wtóry  koniem, i takmówią, umierał on osiemdziesiąt cztery razy; twierdzą, \
e coraz innymzwierzęciem się stawał  albo psem, albo jakimś innym, lecz kiedyumarł osiemdziesiąty czwarty raz, stał się bogiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]