[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nawet ktoś z twoimiumiejętnościami nie jest przy nim bezpieczny.Opanowałam śmiech, który cisnął mi się na usta na to ostrzeżenie.- Nie martw się.Wiem wszystko o d Albrecie.W zamku plotki rozchodzą sięszybciej niż coroczna zaraza.Jedna ze starszych dam uwielbiała straszyć nasopowieścią o pierwszej żonie d Albreta.Słyszałeś? - zapytałam, patrząc naniego niewinnie.Pokręcił przecząco głową.- Ach, wszyscy znają tę historię.Stała się przypowieścią, przytaczaną przezznudzonych mężów i zmęczone matrony, chcących zmobilizować do uległościswe żony lub podopiecznych. Słyszałaś tę historię - pierwszej żonie d Albreta,Jeannie? , rzucali wtedy. Chciała uciec od obowiązków małżeńskich i opuściładwór, szukając schronienia w domu rodzinnym, pod skrzydłami brata.Głupiec,dał się wciągnąć w niesnaski małżeńskie.Miał miękkie serce i zgodził się stanąćw jej obronie, gdy twierdziła, że mąż traktuje ją brutalnie. Ale nasz hrabia ,mawiali z dumą w głosie,  nie pozwolił, by odebrano mu prawa, a już na pewnoby pozbawiał go ich jakiś tam baron z Morbihan.Skrzyknął ludzi - pognali nadwór barona.Wpadli przez wrota i zabili zaskoczonych strażników.Hrabiawpadł na koniu do jadalni i zabił siedzącego przy stole barona, a potem to samouczynił z błagającą o litość żoną.- W miarę opowiadania coraz wyraz
niejdocierało do mnie przęsłanie tej historii.Zdałam sobie sprawę, że poddałam sięgłupim mrzonkom.Nie było ucieczki przed d Albretem.Wszystko, couczyniłam, jedynie opóz
niało nieuniknione.- Ażeby mieć pewność, że wszyscyzrozumieją przekaz, pozbawił też życia żonę barona, jego dwóch synków iniemowlę, które baronowa trzymała na ręku.- Serce krajało mi się na myśl otym osesku.- Po usłyszeniu takiej historii żony zwykle ulegały mężom.-Spojrzałam na rycerza.Jego rysy stwardniały podczas mojej opowieści.- Takwięc wiem, do czego zdolny jest d Albret.- Zdjęłam okład.Opuchlizna zaczęłasię zmniejszać.Sięgnęłam po butelkę z gorzałką.- Będzie trochę szczypało -okłamałam go, wiedząc dobrze, że będzie piekło jak wypalane ogniem.Niemiałam już siły rozmawiać z rycerzem.Z doświadczenia wiedziałam, żenadzieja to tylko igraszka bogów, a widok tego człowieka budził we mnie tonieznośne uczucie.- Moja siostra była jego szóstą żoną.- zaczął ranny, ale właśnie przechyliłambutelkę.Rycerz aż usiadł i ryknął z bólu, a potem w końcu zemdlał.Rozdział siedemnastyWstrząśnięta spoglądałam na nieprzytomnego olbrzyma.Nie mogłam uwierzyć,że jego siostra była żoną d Albreta.Cóż za poplątaną sieć pletli wokół nasbogowie? Przyglądałam się posiniaczonemu obliczu, szukając w nimpodobieństwa do Alyse, szóstej żony hrabiego.Wspominała o bracie, ale trudnomi było wyobrazić sobie, że narodzili się z jednego łona.Wiedząc, że wyznanie Bestii będzie mnie dręczyć niczym pchły w parną letniąnoc, kazałam strażnikowi wziąć drugą wartę.Mimo że domek był dobrzeukryty, nie chciałam w żaden sposób ryzykować.Bez słowa zwinął się przy zamierającym ogniu i zasnął z łatwością, którejszczerze mu pozazdrościłam.Dopiero gdy nikt nie mógł mnie widzieć,pozwoliłam wrócić wspomnieniom do Alyse.Miała jasnorude włosy, w odcieniu lisiego futra, i piegowatą twarz.Braciatwierdzili, że to ślady po ospie, ja uważałam tylko, że są nieładne.Zawszeprzynosiła do domu kwiaty, i to nie tylko te z ogrodu, ale także te zbierane napolach.Służący szeptali po kątach, że ma nie po kolei w głowie, bo znosiłanawet kwitnące gałązki drzew owocowych.Nie tylko zresztą ukwiecała dom, wniosła doń także radość i śmiech.Zupełniejakby słońce wreszcie przedarło się przez chmury w naszym domostwie.Przynajmniej na chwilę.Moi bracia zrobili z niej cel swych drwin.Ciągle jądręczyli, nawet Julian, najwyraz
niej zazdrosny, że spędzam z nią tyle czasu.Mimo to do samego końca była dla nas miła.A Bestia jest jej bratem.Cóż, bogowie najwyraz
niej dworowali sobie ze mnie.Po chwili jednak przyszło mi do głowy, że może chodzi o coś innego.Możedawali mi szanse wyrównania szali sprawiedliwości.Gdyby bowiem udało misię doprowadzić ucieczkę do końca i dostarczyć rycerza bezpiecznie do Rennes,spłaciłabym choć część długu, jaki miałam wobec tego rodu [ Pobierz całość w formacie PDF ]