[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Nie chcę golokować zbyt blisko kapitana Warnhama i podsuwać papie do rozmyślań tematu fryzur.- Sądzę, że długość włosów pana Hursta to najmniejszy z twoich problemów.Kelner przyniósł poczęstunek, a tuż za nim pojawiła się wysoka sylwetka, ciemna w kontraście z jasnooświetlonym wejściem do loży.- Standon, przyjacielu, czy zechciałbyś.- Hrabia Pang-bourne przerwał zaskoczony, gdy zdał sobiesprawę, że mężczyzna, do którego się zwracał, w dalszym ciągu siedzi po jego lewej stronie.Przybysz przesunął się, a na jego twarz padł snop światła.To był Eden Hurst.Hrabia ociężale podniósłsię ze swojego miejsca.Mimo doskonałych manier sprawiał wrażenie niezbyt zadowolonego.- Pan Hurst?- Milordzie.- Eden wszedł do środka i skłonił się gospodarzowi, podczas gdy kelner zostawiłpoczęstunek i wyszedł, zamykając za sobą drzwi.Król sceny57- Proszę pozwolić, że przedstawię: lady Dereham, lady Standon, moja córka lady Maude.Ojciec udaje, że się nie znamy, uzmysłowiła sobie Maude, odwzajemniając ukłon kurtuazyjnymskinieniem głowy.Gdy prezentacja została zakończona, hrabia zaprosił Edena, by usiadł obok niego.W tym momencie Maude zauważyła zmianę w wyglądzie Hursta.Nie miała przed sobą aniekstrawaganckiego dyrektora teatru, ani robotnika w koszuli z zakasanymi rękawami, leczeleganckiego dżentelmena w doskonale skrojonym wieczorowym stroju.Jedyną biżuterią, jaką nosił,był duży pierścień.Nawet wypomadowane włosy zostały ułożone w modną fryzurę, co odwracałouwagę od ich długości.Nie przyszło jej do głowy, że Eden Hurst mógłby zrezygnować z własnychprzyzwyczajeń, żeby zaimponować hrabiemu.Czy zrobił to dlatego, że potrzebował pieniędzy, czyraczej nie chciał jej stracić jako.no właśnie, kogo?Hrabia Pangbourne nie był tak szalony, aby oznajmić gościom, w tym jednej całkowicie obcej osobie,że zaprosił pana Hursta, aby sprawdzić, czy nadaje się na wspólnika dla jego córki.Posłużył sięsprytnym manewrem, sadzając mężczyzn po jednej stronie loży, dzięki czemu Maude bezpiecznietkwiła między damami.Maude zdała sobie sprawę z tego, że Bel i Jessica miały rację, podkreślając niestosownośćplanowanego przez nią przedsięwzięcia.Gareth i Ashe patrzyli na Edena z uprzejmą obojętnością,lecz znała ich zbyt długo, aby dać się zwieść.W ich spojrzeniu kryła się czujność, podejrzliwość, amoże nawet, czego najbardziej się obawiała, dezaprobata.- Miło, że pan do nas dołączył - zagaił hrabia Pangbourne, nalewając szampana do kieliszka.- Jestembardzo ciekaw tego nowego oświetlenia gazowego, które pan u siebie zamontował.58Louise AllenZastanawiam się, czy sam nie powinienem się na nie zdecydować.Co pan o tym sądzi?- Powstrzymuję się od zamontowania go we własnym domu, przynajmniej na razie.- Eden sięgnął pokieliszek, ale się nie napił.- Wiąże się z nim nieprzyjemny zapach, a bez odpowiedniej wentylacjitakie oświetlenie może być niebezpieczne.Sądzę jednak, że za rok czy dwa całkowicie zastąpi onolampy naftowe.Kapitan Warnham, który po raz pierwszy zetknął się z tym typem oświetlenia w zamkniętympomieszczeniu, wtrącił do rozmowy uwagę na temat lamp gazowych zainstalowanych na WestminsterBridge w 1813 roku.Po chwili mężczyz
ni pogrążyli się w dyskusji na tematy techniczne.Wyglądalina pochłoniętą rozmową grupkę dżentelmenów.Maude uświadomiła sobie, że Eden się kontroluje.Ustępował starszemu panu i zachowywał się jak reszta gości.Wydawało się jednak, że jegoosobowość przygasła niczym lampa, której ktoś przykręcił knot.Spryciarz z niego, uznała w duchuMaude.Doskonale zaadaptował się do towarzystwa.Nagle ich spojrzenia się skrzyżowały.- Zaniedbujemy damy - napomknął, ściągając uwagę wszystkich gości na twarz Maude, od której samnie mógł oderwać wzroku.- Ależ ja też jestem zafascynowana oświetleniem gazowym - odparła uprzejmie.- Za parę chwilpodniesie się kurtyna, może więc opowie nam pan o kolejnym przedstawieniu? Mój ojciec widział jekilka lat temu.- Czyżby w roku tysiąc osiemset dziesiątym w Convent Garden? - domyślił się Hurst.- Rzecz jasna,musieliśmy dokonać adaptacji ze względu na ograniczenia licencyjne: dodaliśmy krótki balet i kilkapiosenek.Stąd wybór paniKról sceny59Furlow do roli głównej - ma świetny głos.Mimo wszystko będzie to ta sama komedia, którą pan wtedyoglądał.Moduluje głos, jakby był zawodowym aktorem, zauważyła Maude, zresztą podobnie jak mimikętwarzy: zdradzał wyłącznie to, co pragnął pokazać.Hrabia wreszcie się odprężył.Rozmowa gładkotoczyła się dalej, lecz Maude nie śledziła jej zbyt dokładnie.Gareth zadał kapitanowi Warn-hamowipytanie dotyczące jego następnej wyprawy:- Czy nie martwi pana kolejna misja sprawiająca, że będzie pan tak daleko od domu?- Jestem zawodowym oficerem, płynę tam, gdzie jestem potrzebny.W tym przypadku i tak nieodmówiłbym sobie okazji, aby walczyć z piratami.- A więc zostali jeszcze jacyś piraci? - zapytała Maude.- Niewielu [ Pobierz całość w formacie PDF ]