[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.15 Teraz tedy przyszłam, aby mówić do pana mego, króla, to słowo przy ludzie.I rzekła sługa twoja: Będę mówiła do króla, może czyni król słowo sługi swojej16 i usłucha król, żeby wybawił służebnicę swą z ręki wszystkich, którzy chcieli z dziedzictwa Bożego wygładzić mnie i syna mego razem.17 A tak niech mówi służebnica twoja, aby się stało słowo Pana mego, króla, jako ofiara.Bojak Anioł Boży, tak jest pan mój, król, że ani błogosławieniem ani złorzeczeniem nie wzruszy się; stąd i Pan, Bóg twój, jest z tobą.”18 I odpowiadając król, rzekł do niewiasty : „Nie taj przede mną słowa, o które cię spytam.” I rzekła mu niewiasta : „Mów panie mój, królu !”19 I rzekł król : „Czy ręka Joaba z tobą jest w tym wszystkim?” Odpowiedziała niewiasta i rzekła: „Przez zdrowie duszy twojej, panie mój, królu, ani w lewo ani w prawo nic nie odchyla się z tego wszystkiego, co mówił pan mój, król ; sługa bowiem twój Joab, ten mi przykazał i ten włożył w usta służebnicy twojej te wszystkie słowa.20 Abym odmieniła sposób mowy tej, sługa twój Joab to przykazał ; ale ty, panie mój, królu, jesteś mądry, jak ma mądrość Anioł Boży, że rozumiesz wszystko na ziemi.” I rzekł król do Joaba :21 „Oto ubłagany, uczyniłem słowo twoje.A tak idź, a przywróć młodzieńca Absaloma.”22 I padłszy Joab twarzą swą na ziemię pokłonił się i błogosławił królowi ; i rzekł Joab : „Dzisiaj poznał sługa twój, żem znalazł łaskę w oczach twoich, panie mój, królu, boś wykonał słowo sługi twego.”23 Wstał tedy Joab i poszedł do Gessur, i przywiódł Absaloma do Jeruzalem.24 I rzekł król : „Niech się wróci do domu swego, lecz oblicza mego niechaj nie widzi.” I wrócił się Absalom do domu swego, a oblicza królewskiego nie widział.25 A nie było we wszystkim Izraelu męża tak pięknego i ślicznego bardzo jak Absalom: od stopy nogi aż do wierzchu głowy nie było na nim żadnej zmazy.26 A gdy strzygł włosy (a raz go w rok strzyżono, bo mu włosy ciężały), Ważyły włosy głowy jego dwieście syklów wagi pospolitej.27 A Absalomowi urodzili się trzej synowie i córka jedna imieniem Tamar, pięknej urody.28 I mieszkał Absalom w Jeruzalem dwa lata, a oblicza królewskiego nie widział.29 Posłał tedy do Joaba, żeby go posłać do króla, lecz on nie chciał przyjść do niego.A gdy drugi raz posłał, a on nie chciał przyjść do niego, rzekł sługom swoim :30 „Wiecie, że obok roli mojej jest rola Joabowa, która ma żniwo jęczmienía; idźcież tedy i spalcie ją ogniem.” Spalili tedy słudzy Absalomowi owo zboże ogniem.A przyszedłszy słudzy Joabowi i rozdarłszy szaty swe rzekli : „Spalili słudzy Absalomowi część roli ogniem.”31 I wstawszy Joab przyszedł do Absaloma w dom jego i rzekł : „Czemu spalili słůdzy twoi zboże moje ogniem?”32 Odpowiedział Absalom Joabowi : „Posłałem do ciebie prosząc, abyś przyszedł do mnie, żebym cię posłał do króla, i abyś mu mówił : „Na cóżem przyszedł z Gessur?,Lepiej-ci mi było tam być.A tak proszę, niech ujrzę oblicze królewskie; a jeśli pomni na nieprawość moją, niechaj mnie zabije.”33 A tak wszedłszy Joab do króla powiedział mu wszystko.I wezwano Absaloma, i wszedł do króla, i pokłonił się do ziemi przed nim, i pocałował król Absaloma.11.Bunt Absaloma i ucieczka Dawida.(15,1-18,32)1.BUNT ABSALOMA (15,1-12).Absalom stara się zyskać popularność (1-6).Udaje się do Hebronu (7-9) i organizuje sprzysiężenie (10-12).151 Potem tedy nasprawiał sobie Absalom wozów i jezdnych, i pięćdziesięciu mężów, którzy przednim chodzili [ Pobierz całość w formacie PDF ]