[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pojęcie kultury w węższym rozumieniu:Można ograniczyć się jedynie do analizy zachowań ludzkich:lZachowania bezpośrednie - czynności zewnętrzne, które podlegają jedynej i oczywistej interpretacji; wykorzystanie oczywistych zachowań przynosi oczywiste skutki.Są one związane z zaspokajaniem potrzeb.llZachowania symboliczne - są to zachowania znaczące, oparte na symbolach.Są to zachowania semiotyczne.llKażdej sytuacji bezpośredniej można nadać znaczenie symboliczne.Przy rozróżnianiu zachowań bezpośrednich i symbolicznych musimy znać motywację człowieka.llZachowania symboliczne wymagają podwójnej interpretacji - związek oddziaływań ze skutkami nie jest oczywisty.llStosunek czynności bezpośrednich i symbolicznych do kultury nie jest jednakowy.Nie wszystkie zachowania bezpośrednie przebiegają według określonych wzorców.Wszystkie czynności symboliczne mają wartość kulturową.lImplikuje to zatem pewien podział.Kulturę dzielimy na:lKulturę bezpośredniąllKulturę symbolicznąlMają one różne funkcje z punktu widzenia zaspokajania bezpośrednich potrzeb człowieka.Kultura symboliczna -lOperuje znakami.llNie ma wyraźnych odniesień instrumentalnych.Analizując kulturę symboliczną badamy związek kultury ze społeczeństwem.lN p OO kształcie kultury symbolicznej decyduje kształt społeczeństwa.Wraz ze zmianą podłoża społecznego następuje zmiana kultury - ramy kultury symbolicznej są zmienne.Zmiany ram (podłoża) kultury można ujmować:lw ujęciu diachronicznym - historycznym; w czasie.llw ujęciu synchronicznym - przekrojowym; czas nie istnieje.lI układ:Ramy społeczneCechy kulturyUjęcie diachroniczne - społeczeństwa pierwotne lub lokalne.lSą to układy wyizolowane.Wiąże się to z faktem samowystarczalności - autarkicznością.llBrak zróżnicowania - jednolitość.llSilna kontrola społeczna - podstawą jest jednorodność poglądów.llBezpośredni charakter styczności - komunikacja bezpośrednia.llPartykularyzm stosunków społecznych - wchodzenie w kontakty z osobowościami, a nie z rolami.llRole nadawców i odbiorców są wymienne.Nie ma specjalizacji twórców kultury.llBrak dystansu między nadawcą, a odbiorcą.llKultura jest tematycznie bliska ludziom.Dominuje komunikacja bezpośrednia o charakterze ustnym.llKultura ludowa jest kulturą słuchu.llUdział w kulturze nie jest cechą różnicującą społeczeństwo.lN p OII układ:lPodstawową przesłanką zmiany typu relacji między nadawcą i odbiorcą kultury jest to, że ramy społeczne ulegają zmianie - powstają wielkie społeczności - np.starożytny urbanizm.llNa stosunki bezpośrednie nakładają się kontakty pośrednie.llZaczyna się instytucjonalizacja życia społecznego - pojawiają się wyspecjalizowane instytucje, służące zaspokajaniu ludzkich potrzeb.llFormalizacja i instytucjonalizacja zachowań - pojawiają się role społeczne.llKontakt bezpośredni, ale sformalizowanyllFormalizacja i instytucjonalizacja życia.Występujemy w formalnych rolach - np.teatr, szkoła itp.llUczestnictwo w II układzie kultury różnicuje ludzi.Pogłębia dystanse między ludźmi.lN p OkomunikacjaIII układKomunikacja pośrednialKontakt między nadawcą a odbiorcą jest pośredni.llJest to kultura masowych narzędzi komunikowania.llTypowa dla społeczeństw miejskich, uprzemysłowionych.llRozwój środków technicznych jest warunkiem pojawienia się środków przekazu.llWzględna demokratyzacja - uczestnictwo w systemie szkolnym na elementarnym poziomie jest obowiązkowe.llPojawienie się czasu wolnego.lKultura masowa.Pojawienie się instytucji badających odbiór kultury masowej.Rozerwanie układu:N ( p ) OkomunikacjaKultura masowaKultura masowa kojarzona jest najczęściej jako kultura niższego rzędu; przypisuje się jej przeważnie cechy negatywne.Prawda ma się troszkę inaczej: kulturę masową definiuje się szerzej lub węziej.Przez kulturę masową rozumie się najczęściej przekazywanie identycznych lub analogicznych treści wielkiej masie ludzi oraz obejmuje jednolite formy rozrywkowej (zabawowej) działalności mas ludzi:limprezy sportowelloświata, szkolnictwollorganizacja życia religijnegolKultura masowa w węższym znaczeniu obejmuje zjawiska związane z rozpowszechnianiem różnych treści za pomocą środków technicznych.Kryteria kultury masowej:lkryterium ilościllkryterium standaryzacjillkryterium sformalizowania i urzeczowienia dróg przekazullkryterium skomercjalizowanialKryterium ilości:Cechy publiczności - jest to publiczność pośrednia, rozproszona przestrzennie, heterogeniczna.Kryterium standaryzacji:Standaryzacja ujednolica jednoczesność percepcjilurządzenia nadawczo - odbiorczellprodukcja kopii (np.wideo, płyty CD itp.)lKryterium sformalizowania i urzeczowienia dróg przekazu:Zmienia się charakter więzi między nadawcą a odbiorcą - więź o charakterze pośrednim.Sieć instytucji związanych z przekazywaniem treści.Kryterium skomercjalizowania:Kultura masowa jest towarem, a jej produkcją i przekazywaniem rządzą prawa rynku.Specyfika kultury masowej realizuje zasadę wspólnego mianownika [ Pobierz całość w formacie PDF ]