Wacław Berent ozimina

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozległ siępomruk aprobaty. W takim razie wycofuję się z moim referatem! obwieścił wyzywająco rzeczprzez innych już postanowioną. Wielmożni panowie odezwał się z kolei głos ochrypły i, wyłamując z trzaskiempalce zakłopotanych dłoni, wystąpił uwęóony w dymie tytoniowym niezmiernie długii zaschły pod żółtą skórą jegomość. Prawóiwie wielmożni panowie! bo fortuna w rze-czach publicznych dobrze użyta całemu narodowi a a ��, a jego dobroóiejom chwałyi godności przysparza.Gdy głód w Polsce panował, otwierały się królewskie i pańskieśpichrze.Otwórzcie duchowe śpichrze, dobroóieje nasi! Ten głód ciężką klęską namgrozi, wysiewają się już tylko chwasty i co jałowsze ziarna.Użyczcie książek! Dosypciegrosza! błagał i trzaskał palcami suchotniczy pan. Załóżcie śpichrz pod zasiewynowe: stwórzcie bibliotekę!& A niech wam tak Bóg fortunę podwoi oraz w tym i przyszłym życiu nagroói,amen! zakończył ktoś półgłębkiem i pociągnął suchotniczego pana za rękaw tak silnie,że posaóił go z impetem obok siebie. Jak pan może w ten sposób! Ależ drogi i najmilszy! Suchotniczy pan pochwycił sąsiada za obie dłonie, kie-rując w jego stronę impet swego wzburzenia. Pan, który bywałeś w Paryżu!& Pan,który także nauką się zajmujesz!&Gdy nagle zakasłał ciężko i musiał wyjść z pokoju. Proś ty ich, młody panie! wykasłał w chustkę na pożegnanie. Proś!Jakoż młody pan głaskał czas jakiś swą kozią bródkę, układając w myślach przemowę,wreszcie osaóił nerwowo binokle i poprosił o głos: Tradycyjne to wprawóie kolumny polskiej oświaty: pańska i mieszczańska łaska,a młoóież nasza od wieków nie wychoói z żebraczej roli żaka z misą na progach cuóychkuchen&Kilku starszych i mniej ruchliwych panów zadowoliło się wypuszczeniem gęstychkłębów cygarowego dymu i wzgardliwym okrzykiem: Ba! ba! ba! Wszakże z ust baróiejkrewkich padały pod nosem i obelżywe słowa. Także owoc pańskiej łaski w czasach demokratycznych! syknął w kącie starszygłos. Pan Karski z Wójtówki posyłał to do szkół.Ekonomem u pana Karskiego byłojciec oratora.Gdy niespoóianie wyskoczył na środek student i opinając szczupłe piersi w mundu-rek: W imieniu! obwieszczał uczącej się młoóieży! okrzykiwał protestuję! roznamiętniał się nerwowo. A idz pan do stu par diabłów! zniecierpliwił się ostatecznie starczy głos.Gospodarz ruchem desperackim obu dłoni głaskał tłusty włos na skroniach.Warcholii smarkacze zburzyli na samym początku całą powagę zgromaóenia. To są sympatieżony! myślał z goryczą.Na domiar od strony salonu przemycał się raz w raz ktoś obcy.Oto wpadł młoóie-niec z ostrym wąsikiem, krótkowzrocznymi oczyma oraz nosem człowieka najwidoczniejzawsze krzętnego; wpadł, rozejrzał się, powąchał i w pas się kłaniał. Jestem przyrodnikiem! mówił z ukłonem asystentem stacji biologicznej naBiałym Morzu.Korzystając z bytności w kraju i tak szczęśliwego trafu narady szanow-��a a (łac.a i , a i ) pomaga, wspiera.Ozimina 16nych panów, przybiegłem umyślnie, by rzucić myśl, projekt, który tylokrotnie zaprzątałna obczyznie moją ambicję Polaka.Od czasu gdy stopa polska dotknęła lodów podbie-gunowych (mam na myśli pana Arctowskiego), projekt naszej ekspedycji w arktyczneregiony stał się marzeniem przyrodnika i patrioty.Okręt ochrzciliśmy czcigodnym imie-niem Jana z Kolna, w pamięć tego, który przed Kolumbem dopłynął pono do brzegówAmeryki.Nie wątpię, że znalezliby się u nas luóie hojni i nauce w duszy oddani, któ-rych fascynować musi myśl, aby sztandar duchowy naszej stolicy zatknąć na bieguniekuli ziemskiej.Czerwony wąsal z Ukrainy wypuścił z ust cygaro i otrzepywał impetycznie płonącejeszcze popioły na swoich i cuóych kolanach. Bój się pan Boga! Panowie! panowie? piszczał cienko i wymachiwał rękami jakiś ��asobliwie nie-spokojny osobnik. Toż dyskusja się rozprasza! Proszę o głos w sprawie formalnej.I zwracając się do korespondenta niemieckiego: Nie mamy wyrobienia parlamentarnego. in a i.�tTe twarde, z berlińska odbębnione słowa stropiły zupełnie nieświadomie wielomównytemperament zebrania.Nastała cisza. To-to! podrzuciła się z basowym pomrukiem otyła osoba o rozlanych szero-ko na kanapie brutalnie tłustych udach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Odnośniki