[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.�iaj okuloj, plenaj de esprimo, rigardis trans Nilon, al lan-340LA FARAONO 2eLIBROdoj, kiuj por la homa rigardo kunfluas kun la horizonto.�u�i observis la maltrankviligan kreskon de la asiria regno? lanaski�on de Grekujo? la trudeman kuradon de Fenicianoj? laestontajn okazojn sur la bordoj de Jordano? Kiu divenos? &La princo estis certa pri unu, ke �i rigardas, pensas kajatendas ion kun trankvila rideto, inda de supernatura esta�o.Anka� �ajnis al li, ke kiam tiu io aperos sur la horizonto,Sfinkso levi�os kaj iros renkonte al �i.Kio �i estos kaj kiam? & Mistero, kies graveco estis klaredesegnita sur la eterna viza�o.Sed tio devas okazi subite, �arSfinkso de jarcentoj ne fermas la okulojn kaj rigardas, �iamrigardas &Dume Pentuer trovis la fenestron, tra kiu el la subtero fluisla �ema pastra kanto:�oro I. Levi�u, radianta kiel Izido, kiel levi�as Sotis surla firmamento en la komenco de la suna jaro.�oro II. La dio Amon-Ra estis �e mia dekstra kaj mal-dekstra flanko.Li mem metis en miajn manojn la regadon dela tuta mondo, helpante min faligi miajn malamikojn.�oro I. Vi estis ankora� juna, vi portis plektitajn harojn,sed en Egipto nenio fari�is sen via ordono, neniam oni me-tis la unuan �tonon de konstrua�o sen via �eesto.�oro II. Mi venis al Vi, estro de la dioj, granda dio, sinj-oro de la suno.Tum promesas al mi, ke aperos la suno kaj kemi estos simila al �i, kaj Nilo, ke mi ricevos la tronon de Ozi-riso kaj posedos �in por �iam.�oro I. Vi revenis en paco, estimata de la dioj, estro dedu mondoj, Ra-Mer-amen-Ramzes.Mi garantias al vi rega-don eternan, la re�oj proksimi�os al vi kaj honoros vin.�oro II. Ho vi, vi Oziriso Ramzes, eterne vivanta filo de341LA FARAONO 2eLIBROla �ielo, naskita de la diino Nut.�irka�u vin via patrino perla �iela mistero kaj permesu, ke vi fari�u dio, ho vi, vi Oziri-so-Ramzes.2 Do la sankta sinjoro jam mortis! &  diris al si Pentuer.Li foriris de la fenestro kaj proksimi�is al la loko, kie sidisla kronprinco, dronanta en revoj.La pastro ekgenuis anta� li, falis sur la viza�on kaj ekkriis: Saluton al vi, faraono, estro de la mondo! & Kion vi diras? &  ekkriis la princo, salte levi�ante. La Dio Sola kaj �iopova ver�u sur vin sa�on kaj forton,kaj feli�on sur vian popolon & Levi�u.Pentuer & Do mi & do mi &Subite li prenis la pastron je la brako kaj turnis lin al Sfink-so. Ekrigardu �in  diris li.Sed oni vidis neniun �an�on en la viza�o kaj en la figuro dela koloso.Unu faraono transpasis la limon de la eterneco, alialevi�is kiel la suno, sed la �tona viza�o de la dio a� monstrorestis la sama.Sur la lipoj delikata rideto por la teraj poten-coj kaj gloro, en la rigardo atendado de io, kio devas okazi,sed oni ne scias kiam.Balda� revenis la senditoj de la rivero kun sciigo, ke la �i-petoj estos pretaj.Pentuer eniris inter la palmojn kaj ekkriis: Veki�u! & Veki�u! &La viglaj Azianoj tuj salte levi�is kaj komencis bridi la �e-valojn.Levi�is anka� Tutmozis, terure oscedante. Brr! &  murmuris li  kia malvarmo! & Apena� mi ek-dormis kaj jam mi povus rajdi, e� �is la fino de la mondo, se2 Tombaj surskriboj342LA FARAONO 2eLIBROnur ne al Sodaj Lagoj.Brr! & Mi jam forgesis la guston de lavino, kaj �ajnas al mi, ke miajn manojn komencas kovri ha-roj, kiel �e �akalo.Kaj �is la palaco restis ankora� du horoj.Feli�aj kamparanoj! & La friponoj dormas nun, ne sentas be-zonon sin bani, kaj ne iros al la laboro, anta� ol la edzinoj nesatnutros ilin per hordea supo.Kaj mi, granda sinjoro devaskiel �telisto vagi nokte en la dezerto, sen unu sola guto daakvo en la bu�o &La �evaloj estis pretaj, Ramzes sidi�is sur la sian.Tiam Pen-tuer proksimi�is, prenis la bridon kaj kondukis la �evalon,piedirante. Kio? &  demandis la mirigita Tutmozis.Sed tuj li alkuris kaj prenis la bridon de la �evalo de Ram-zes �e la alia flanko.Kaj tiel iris �iuj, silente, mirigitaj per lakonduto de la pastro, kaj sentis, ke okazis io grava.Post kelkcento da pa�oj fini�is la dezerto, kaj anta� la voja-�antoj sin etendis vojo inter kampoj. Sidi�u sur la �evalojn  diris Ramzes  ni devas rapidi. Lia sankteco ordonas sidi�i!  ekkriis Pentuer.La �eestantoj muti�is de surprizo.Sed Tutmozis rapide re-konscii�is kaj metinte la manon sur la glavo, ekkriis: Vivu eterne, �iopova kaj favora nia estro, la faraonoRamzes! Li vivu eterne! &  kriegis la Azianoj, svingante la armi-lojn. Mi dankas al vi, fidelaj miaj soldatoj  respondis la sinj-oro.Post momento la ta�mento galopis al la rivero.FINO DE LA DUA VOLUMO343LA FARAONO 2eLIBROwww.omnibus.se/inkoISBN 91-7303-104-6344 [ Pobierz całość w formacie PDF ]