Hayes Katy Odsłony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Witam, pani Morrissey.Widziałem panią dziś w tym czerwonym kostiumie.Sam niewiem.czerwień to chyba jednak nie pani kolor.Brzdęk.- To bardzo dziwne - powiedziała Isobel.- Naprawdę, lepiej żebyś zadzwoniła na policję.RL- Tak, myślałam już o tym.Zadzwonię.Ale teraz powiedz mi, kurczaczku, co się stało? - Ar-lene wyciągnęła korkociąg i zaczęła otwierać wino.- Boże, pewnie sobie pomyślisz, że jestem głupia i żałosna.Ty jesteś taka twarda, nie boiszsię nawet obcego mężczyzny, który do ciebie wydzwania.- Wolałabym być głęboka, a nie tylko twarda.- No więc, pamiętasz ten dzień, kiedy się poznałyśmy i powiedziałam ci, że jestem sama?Cóż, to nieprawda.Od trzech lat mieszkam z jednym facetem.Nazywa się Conor.- Wiem.- Skąd wiesz?- Cóż, popytałam trochę o ciebie i odkryłam, że wbrew temu, co mówisz, mieszkasz podjednym dachem z chłopakiem o imieniu Conor, który pracuje w jakiejś agencji reklamowej.- Och - powiedziała Isobel, trochę zaskoczona.- Co jeszcze o mnie wiesz? Nie lubię, jak lu-dzie wtykają nos w moje sprawy.- Daj spokój.Interesuje mnie tylko to, co wiedzą wszyscy.Nie wynajmuję prywatnych de-tektywów.Hej, nie bierz tego zbyt poważnie.- No dobrze.- W takim razie, jaki masz problem z tym Conorem?- Nie układa się między nami najlepiej.On nie traktuje mnie dobrze, a ja sobie z nim nie ra-dzę.Nie raczy nawet zadzwonić, kiedy wraca pózno z pracy.Gasi mnie przy ludziach.Krytykujewszystko, co robię.- Wygląda mi na skurwiela - oznajmiła Arlene, mocując się z korkociągiem.- A teraz wydaje mi się, że kogoś ma.- Wydaje ci się?- Jestem prawie pewna.- Jak to - prawie pewna?- Znalazłam w jego kieszeni damskie majtki.Nie moje.- Może jest transwestytą?- Nie jest.- Jesteś pewna? Mnóstwo ludzi to transwestyci.- Nie, on na pewno nie jest transwestytą.Głosuje na prawicę i jest nietolerancyjny.Nie nosinawet krawata, bo ktoś mógłby uznać, że jest drętwy.- Tacy właśnie najczęściej lubią się przebierać w kobiece ciuchy.Podniecenie rośnie, jeślito, co robisz, wzbudza u ciebie odrazę.Nienawiść do samego siebie wzmaga dreszczyk emocji.- On nie jest transwestytą.- powiedziała Isobel, trochę zirytowana.RL- Przepraszam.- Arlene zdała sobie sprawę, że posunęła się w swoim niewinnym żarcie ciutza daleko.- Wierz mi, nie przejmowałabym się tym.Ale on się z kimś spotyka.Arlene w końcu otworzyła butelkę i nalała wino do kieliszków.- Nie wygląda to najlepiej - powiedziała.- Co ja mam teraz zrobić? - spytała Isobel.- Zanim odpowiem, muszę cię zapytać, czy spotykasz się z Marcusem?- Nie bądz śmieszna.Skąd ci to przyszło do głowy?- To tylko takie podejrzenie.- Oczywiście, że nie.Nie wiem, jak mogłaś wpaść na taki pomysł.Arlene poczuła się trochę głupio.- Co ja mam zrobić, Arlene?- Cóż, to chyba oczywiste.- Mnie nic nie wydaje się oczywiste.- Rzuć go.- Tak po prostu?- Tak, on najwyrazniej traktuje cię per noga.Więc potraktuj go z buta.- Ale jesteśmy razem już trzy lata.- I co z tego? Nie wystarczy, że zmarnowałaś całe trzy lata z takim dupkiem, może wolała-byś zmarnować pięć?Arlene przypuszczała, że zapadnięta twarz Isobel oznacza coś więcej niż kolejną kłótnię zchłopakiem.Ale to na razie wystarczy.Czuła jednak, że jej praktyczne rady nie bardzo trafiają doromantycznej Isobel.- Ale, Arlene, to bardzo trudne.- A co w tym trudnego? Po prostu napisz mu: Drogi Conorze, jesteś idiotą, odchodzę, byspotkać kogoś, kto będzie miał dość rozumu i mnie doceni.Zostaw swój klucz na kominku".A po-tem wyjedz na weekend z miasta.- Doceni mnie.Aadnie powiedziane.- Wiedziałam, że ci się spodoba.- Ale to bardzo trudne.- Posłuchaj.Powiedzmy, że popełniłyśmy błąd.Już na próbach okazało się, że jeden z wy-branych przez nas aktorów jest nieodpowiedni.Powiedzmy, że to aktorka grająca rolę Nuali w Naksiężycu.Kluczowa rola.Najważniejsza.- Czy to się zdarza?RL- Czasami.Co robimy?- No, nie wiem.- A ja wiem.Wywalamy ją i bierzemy kogoś odpowiedniego.Smutne, ale proste.Płacimyjej i pokazujemy drzwi.Ona pójdzie do baru, poryczy sobie, będzie gadać z prawnikami i nadawaćna mnie każdemu, kogo spotka.Pózniej dostanie propozycję zagrania w jakimś świetnym filmie,której nie mogłaby przyjąć, gdybym jej nie wyrzuciła, i będzie zachwycona swoim szczęściem.Następnym razem, kiedy spotka mnie na ulicy, będzie machać i przesyłać całusy, i wszystko będziecacy, i wszyscy będą zadowoleni jak świnia w gównie.A za pół roku będzie mnie lizać po dupie,bo właśnie podpisałam kontrakt na dobór obsady z kimś innym i ona chciałaby mieć w tym swójudział.Więc widzisz, trzeba zrobić to, co trzeba, wybrać mniejsze zło.Jeśli wybierasz kogoś, żebyzagrał główną rolę w znacznie ważniejszej sztuce twojego życia i on okazuje się dupkiem, to tymbardziej trzeba się go szybko pozbyć.- Masz rację, jeśli chodzi o Na księżycu, aktorka do roli Nuali musi być dobrze dobrana.Towszystko ma więcej sensu w przypadku sztuki niż prawdziwego życia.- To tylko dowód na to, że jesteś i genialna, i głupia, Isobel.Masz, napij się wina.Isobel zaczynała czuć się trochę lepiej.Dobry humor Arlene był zarazliwy.- Mogę się jeszcze raz przespać na sofie?- Jasne, mała.Nastąpiła chwila ciszy, w czasie której Isobel usiłowała powiedzieć o czymś, czego się bar-dzo wstydziła.- %7łałuję.żałuję że nie jestem piękna.Arlene parsknęła śmiechem.Siedziała przed nią gazela o pięknych oczach, delikatnych ry-sach twarzy i włosach, które mogły omotać serce.Coś powstrzymało ją jednak przed powiedze-niem Isobel, że jest uderzająco piękna, choć wiedziała, że Isobel rozpaczliwie pragnęła to usłyszeć.- Co? - To było wszystko, na co się zdobyła.- Wiesz, Charlotte Bront� oddałaby cały swój talent za urodę, która wzbudzałaby miłośćmężczyzn.- Skąd wiesz? Rozmawiałaś z nią?- Czytałam w książkach.- Cóż, w takim razie była głupia - stwierdziła Arlene [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Odnośniki