[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I usłuchaligo bracia jego, 28b.I sprzedali Józefa Izmaelitom za dwadzieścia sykli srebra.I zaprowadzili Józefado Egiptu.31.I wzięli szatę Józefa, i zabili kozła, i umoczyli szatę we krwi.32.I posłali szatę wielobarwną, izanieśli ją do ojca swego, i rzekli: Znalez
liśmy to.Rozpoznaj, czy to szata syna twego, czy nie?33.A on rozpoznał ją, i rzekł: Szata syna mego.Zjadło go dzikie zwierzę.Rozszarpany jest Józef! 34.I rozdarł Jakub szaty swoje, i włożył wór na biodra swoje, i opłakiwał syna swego przez wiele dni.35.Izeszli się wszyscy synowie jego, i wszystkie córki jego, aby go pocieszyć, a on nie dał się pocieszyć, irzekł: W żałobie odejdę za synem moim do Szeolu, i płakał za nim ojciec jego.38, 1.I stało się w owym czasie, że odszedł Juda od braci swoich, i przyłączył się do pewnego męża zAdullam, imieniem Chira.2.I ujrzał tam Juda córkę Kanaanity imieniem Szua.I wziął ją za żonę, iwszedł do niej.3.I poczęła, i urodziła syna, i nazwał imię jego Er.4.I znowu poczęła, i urodziła syna, inazwała imię jego Onan.5.I znów urodziła syna, i nazwała imię jego Szela.(I był w Kezibie, kiedy gourodziła).6.I wziął Juda żonę dla Era, pierworodnego swego, a imię jej było Tamar.7.I był Er,pierworodny Judy, zły w oczach JHWH, i zabił go JHWH.8.I rzekł Juda do Onana: Wejdz
do żonybrata twego, i spółkuj z nią jak szwagier, i wskrześ nasienie brata swego.9.I wiedział Onan, że tonasienie nie będzie jego, i gdy wchodził do żony brata swego, rozlewał na ziemię, aby nie daćnasienia bratu swemu.10.A to, co czynił, było złe w oczach JHWH, i zabił i jego.11.I rzekł Juda do Tamar, synowej swojej: %7łyj jako wdowa w domu ojca twego, aż dorośnie syn mójSzela (bo rzekł: Aby i on nie umarł jak bracia jego).I poszła Tamar, i mieszkała w domu ojca swego.12.I upłynęło wiele dni, i umarła żona Judy, córka Szuy.I pocieszył się Juda.I wstał, i poszedł dotych, którzy strzygli owce jego, on i przyjaciel jego Chira z Adullam, do Timny.13.I powiedzieli o tym Tamar, mówiąc: Oto teść twój idzie do Timny, by strzyc owce swoje.14.I zdjęłaz siebie szaty wdowie, i okryła się zasłoną, i otuliła się, i usiadła w widocznym miejscu na drodze doTimny, bo widziała, że Szela dorósł, a nie dano mu jej za żonę.15.I ujrzał ją Juda, i pomyślał, że tonierządnica, bo zakryła twarz swoją.16.I obrócił się do niej na drodze.I rzekł: Pójdz
.Niech wejdę do ciebie.Bo nie wiedział, że to synowa jego.I rzekła: Co mi dasz, jeżeli wejdziesz do mnie?17.I rzekł: Poślę ci koz
lątko ze stada.I rzekła: Jeżeli dasz zastaw, póki go nie przyślesz.18.I rzekł: Jaki zastaw mam ci dać?I rzekła: Swoją pieczęć, i swój sznur, i swoją laskę, którą masz w ręku swoim.I dał jej, i wszedł w nią, ipoczęła z nim.19.I wstała, i odeszła, i zdjęła zasłonę, a odziała się w szaty wdowie.20.I posłał Juda koz
lątko przezprzyjaciela swego z Adullam, aby odebrać zastaw z ręki tej kobiety, i nie znalazł jej.21.I pytał mężówmiejsca tego, mówiąc: Gdzie ta święta rządnica? Siedziała tu przy drodze.I rzekli: Nie było tu żadnej świętej nierządnicy.22.I wrócił do Judy, i rzekł: Nie znalazłem jej, a mężowie miejsca tego powiedzieli: Nie było tu żadnejświętej nierządnicy.23.I rzekł Juda: Niech je zatrzyma, abyśmy tylko nie byli poniżeni.Oto posłałem koz
lątko, a tyś jej nieznalazł.24.I stało się po upływie około trzech miesięcy, że powiedzieli Judzie, mówiąc: Synowa twoja Tamardopuściła się nierządu, i poczęła z nierządu.I rzekł Juda: Wyprowadz
cie ją i spalcie!25.Wyprowadzono ją.I posłała do teścia swego, mówiąc: Poczęłam z męża, do którego należą terzeczy.Rozpoznaj, czyja to pieczęć, sznur i laska?26.I rozpoznał je Juda, i rzekł: Ona jest sprawiedliwsza ode mnie, bo nie dałem jej synowi memu,Szeli.I więcej jej nie zaznawał.27.I stało się, gdy przyszedł czas rodzenia jej, że oto bliz
nięta były w żywocie jej.28.A gdy rodziła,wystawił jeden rękę swoją, i wzięła położna sznurek purpurowy, i zawiązała go na ręce jego, mówiąc:Ten wyszedł pierwszy.29.I stało się, gdy cofnął rękę swoją, że oto wyszedł brat jego.I rzekła: Dlaciebie zrobiłeś ten wyłom! I nazwała imię jego Perec.30.A potem wyszedł brat jego, który miał naręku swoim sznurek purpurowy.I nazwała imię jego Zerach.39, 1.A Józef został zaprowadzony do Egiptu.I kupił go Egipcjanin Putyfar, dworzanin faraona,dowódca straży, z ręki Izmaelitów, którzy go tam zaprowadzili.2.I był JWHW z Józefem, i wiodło musię dobrze,.i był w domu pana swego Egipcjanina.3.I widział pan jego, że JHWH jest z nim, i sprawiłJHWH, że we wszystkim, co czynił ręką swoją, miał powodzenie.4.I znalazł Józef łaskę w oczachjego, i służył mu, i mianował go zarządcą domu swego, i włożył wszystko, co miał, w rękę jego.5.Agdy mianował go zarządcą domu swego i wszystkiego, co miał, błogosławił JHWH domowiEgipcjanina przez wzgląd na Józefa, i błogosławieństwo JHWH było nad wszystkim, cokolwiek miał, wdomu i na polu.6.I zostawił wszystko, co miał, w ręku Józefa, i już nie wiedział, co miał, z wyjątkiemchleba, który jadł.A Józef był postawny i piękny.7.I stało się potem, że podniosła żona pana jego oczy swoje na Józefa, i rzekła: Połóż się ze mną.8.I nie chciał, i rzekł do żony pana swego: Oto pan mój, mając mnie, nie wie, co ma w domu, awszystko, co ma, włożył w rękę moją.9.W tym domu nikt nie jest większy ode mnie, i nie odmówił miniczego, prócz ciebie, gdyż ty jesteś żoną jego [ Pobierz całość w formacie PDF ]