Willocks Tim Religia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Niewiele jest zalet atakowania z pierwszą falą rzekł ale pamiętajcie o jednej.Waszą rolą jest związać przeciwnika walką zasadniczo nawet za cenę życia po to, bydruga fala mogła go ostatecznie pokonać.Jeśli dożyjecie do jej nadejścia, wycofajcie się, alesprytnie, jak kieszonkowcy w tłumie.Bez paniki.Nie biegiem.Z bojową miną.Pomagajciena przykład rannemu towarzyszowi powrócić do obozu.Nieście go dumnie.Jeśli wam sięuda, w najgorszym razie zostaniecie wybatożeni, a w najlepszym nagrodzeni za odwagę.Ateraz pokażcie mi prawe dłonie.Wyciągnęli ręce przed siebie.Gdyby kazał im wsadzić je w ogień, pewniezrobiliby to bez wahania.Wręczył każdemu po pół kamienia nieśmiertelności. Połknijcie to, stając w szyku na wzgórzu, gdy wasze serca zaczną bić mocniej.Nie wcześniej.Poczujecie smak raju, który pomoże wam zapomnieć o strachu.A jeśli właśniedo raju macie jutro trafić, dzięki tym kamykom droga będzie łatwiejsza.Zastanawiał się, czy nie warto spytać o Orlandu, bo los chłopaka często zaprzątałjego umysł, ale po tej stronie frontu prawdopodobieństwo, że ktoś go zna, było bardzo nikłe.Tak czy inaczej mógł być pewny, że kawaleria silahadar nie była w boju od pierwszego dniaoblężenia i nie zanosiło się, by konie miały nazajutrz wspinać się na mury.Tannh�user wstał.Pokłonili mu się do samej ziemi, obsypując błogosławieństwami na drogę. Nie mówcie nikomu o tym, o czym tu rozprawialiśmy pouczył.Posłusznieskinęli głowami. As-Salamu alajkum pożegnał ich i dodał: Niech Allah ma was wopiece.Odchodząc, spoglądał na ogniska na Corradino i coraz bardziej kusiło go, byodszukać Orlandu, a może i usiąść przy jego ognisku, ale doszedł do wniosku, żewystarczająco już kusił los, a do świtu nie zostało mu wiele czasu.Niech się chłopak wyśpi,pomyślał.On sam też potrzebował odpoczynku.Bezpiecznie wrócił do bramy Kalkara, aBors, który go osłaniał, otworzył przed nim furtę.To jemu pierwszemu, a nie Starkeyowi,Tannh�user zdał relację i przekazał radosną wiadomość.Bors był jednak sceptyczny. Droga na Zonrę ma być otwarta? Aódz tylko czeka, abyśmy ją wzięli zapewnił go Tannh�user. Pora spakowaćopium i klejnoty.Jutro wieczorem wypływamy. No to jedyną drobną przeszkodą pozostaje ostatnia bitwa z Mustafą. Przeżyłem na tej przeklętej wyspie więcej ostatnich bitew, niż umiem zliczyć.Miej trochę wiary, człowieku, a zobaczysz, że jeśli nie dla wszystkich, to przynajmniej dlanas ta będzie naprawdę ostatnia.Sobota, 1 września 1565 - Bastion Niemiec Zwięta Infirmeria Posterunek KastyliiO świcie, jak zawsze zasygnalizowanym śpiewem muezzina, sto trzecimuzułmański niewolnik zawisł na brudnej linie nad Bramą Prowansalską.Minęło wieletygodni, odkąd po raz ostatni rytuał ten wzbudził czyjeś zainteresowanie może z wyjątkiemwieszanych lecz gdyby go zaprzestano, konsternacja byłaby taka, jakby nad bramą zawisłabiała flaga, a nie kolejna ofiara egzekucji.Tego ranka, gdy garnizon szykował się do swejostatniej bitwy, Tannh�user raz jeszcze utwierdził się w przekonaniu, że ta makabrycznapraktyka jest w istocie przejawem geniuszu wielkiego mistrza, z chwilą bowiem, gdy nadwisielcem naprężyła się lina, setki gardeł ryknęły ochrypłym, bojowym okrzykiem.Gdy szubienicznej tradycji stało się zadość, w kościele Zwiętego Wawrzyńcazaczęła się msza za wybawienie wyspy.W tym samym czasie kapelani na wielu odcinkachumocnień odprawili mniej uroczyste nabożeństwa dla znużonych żołnierzy.Inni księżauczynili to samo w infirmerii i na zatłoczonym placu przed nią.Nastrój nabożeństw byłpoważny i uroczysty, jak ostatniego dnia w forcie Zwiętego Elma, a obrońców i mieszkańcówmiasta ogarnął dziwny spokój.Nie mieli się już czego bać.Zostało im do wykonania tylkojedno zadanie: umrzeć.Gdy ostatnie amen wzniosło się ku niebu, de la Valette wykonałkolejny genialny ruch.Srebrny krzyż procesyjny zakonu został wyprowadzony nawą główną kościoła.Tuż za nim niesiono święty obraz Matki Boskiej z Philermo.Wielu wiernych było pewnych,że widzieli w tym momencie najprawdziwsze łzy na bladych policzkach Madonny.Niektórzymdleli z uniesienia.Drugą relikwią był miecz świętego Piotra, ułożony w otwartej szkatule,tak by przynajmniej niektórzy szczęśliwcy mogli go obejrzeć.Wreszcie oczom zebranychukazał się najcenniejszy skarb Religii: prawa ręka Jana Chrzciciela, zamknięta wwysadzanym klejnotami relikwiarzu.Gwardia honorowa złożona z przedstawicieli wszystkichLangues zakonu, z wielkim mistrzem na czele, zamykała pochód.Procesja opuściła świątynię i przeszła zrujnowanymi ulicami, w pobliżu ZwiętejInfirmerii oraz wzdłuż ścian i bastionów, na których czuwali z rzadka rozstawieni obrońcymiasta.Wszyscy klękali i żegnali się znakiem krzyża, obcując ze świętymi relikwiami;wszyscy też odczuwali moc Jezusa Chrystusa, Matki Boskiej, świętego Piotra i JanaChrzciciela, która napełniała ich serca.Myśl o zbrukaniu ręki świętego Jana przezmuzułmańskie psy wyzwalała w żołnierzach wściekłość i podwajała ich siły.Nim procesjaskierowała się z powrotem ku kościołowi, duch bojowy zdziesiątkowanego garnizonu byłrównie mocny jak na początku oblężenia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Odnośniki