[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.)W maju 44 roku, kiedy Cyceron poczuł, że w Rzymie robi się dlańniebezpiecznie, postawił na Dolabellę, choć nie bez uniku.Pełen wigorudowódca był przez cztery lata jego zięciem.Rozwiódł się z córką Cyce-rona, kiedy była w ciąży, a potem ociągał się ze spłaceniem posagu, doczego był zobowiązany.Ten niegdyś zagorzały stronnik Cezara zwrócił siępo idach przeciwko swemu dawnemu dobroczyńcy.Utrzymywał nawet, żenależy do spisku, który publicznie pochwalał.Cyceron z boku głośno muprzyklaskiwał.Pierwszego maja wyrażał się o byłym zięciu  mój kochanyDołabeila"77.Przysadzisty, długowłosy Dołabeila wygłosił wtedywspaniałą mowę.Cyceron rozpływał się z zachwytu.Dołabeila takelokwentnie bronił zabójców, że Brutus mógłby właściwie włożyć koronę!Z pewnością - twierdził Cyceron - Dołabeila wie, jak wiele* żeby sprawy jeszcze bardziej skomplikować, znalez
li się zamachowcy i potencjalnizamachowcy, którzy, podobnie jak póz
niej bojownicy francuskiego ruchu oporu, dołączylijuż po fakcie.Do tego wszystkiego Lepidus i Kasjusz byli szwagrami.Obaj byli reżspowinowaceni z Brutusem.V.CZA
OWIEK JEST Z NATURY ZWIERZ
CIEM POLITYCZNYM 149szacunku ma dla niego były teść? (Bardziej prawdopodobne jest, że Do-labella wiedział o czymś wprost przeciwnym.) Dolabella zniszczył pro-wizoryczną kolumnę wzniesioną na cześć Cezara.Tłumił demonstracjejego zwolenników.Szacunek Cycerona tylko rósł. Nigdy przyjaz
ni go-rętszej nie było,,78 - unosił się wielki orator.Losy republiki spoczywały nabarkach Dolabelli.Tydzień póz
niej między Cyceronem a byłym zięciem wszystko jużbyło skończone. Co za rzetelny z niego człowiek! Winien mi odpierwszego stycznia, a jeszcze mi nie zapłacił!"79 - pienił się Cyceron,deklarując się jako zaciekły wróg.Co się stało? Pomimo gradu komple-mentów Dolabella nie wywiązał się ze spłaty długu.Sprawa została namoment zawieszona; Cyceron nie mógł nie złożyć mu gratulacji z powoduwspaniałej tyrady przeciw Antoniuszowi, która trafiła mu do serca.Z tegosamego względu osobiste animozje wzięły górę nad sprawamipolitycznymi.Dolabella i Marek Antoniusz, obaj zaufani współpracownicyCezara, od lat byli w konflikcie, wywołanym pewną niedyskrecjąówczesnej żony Antoniusza.(Z tego powodu szybko stała się eksżoną.)Czasem istotnie można było odnieść wrazenie, że w Rzymie jest zaledwiedziesięć kobiet.A zdaniem Cycerona Marek Antoniusz spał z nimiwszystkimi.Dawno już zdefiniowano politykę jako  systematyczne organizowanienienawiści"80.Z pewnością żadne sformułowanie nie opisuje lepiej Rzymuw okresie po idach marcowych, kiedy zabójców Cezara, jegospadkobierców oraz ostatnich pompejan dzieliła głęboka wrogość, a nieSprawa.Każdy, jak się wydawało, miał własną armię, program i ambicje.Wśród tak licznych osobistych animozji żadna nie była tak zapiekła jak tamiędzy Cyceronem i Markiem Antoniuszem.Datowała się od dawna.Ojciec Antoniusza umarł, kiedy chłopiec miał dziesięć lat, pozostawiająctak wiele długów, że Antoniusz odrzucił spadek.Jego ojczym, znakomitymówca, został skazany na śmierć za podusz-czeniem Cycerona.Po ojcuMarek Antoniusz odziedziczył wesołe, kapryśne usposobienie.A
atwowpadał w zły humor, łatwo też wpadał w szał.Jego matka - wedługwszelkich relacji osoba żywiołowa - rozbudziła w lekkomyślnym synuupodobanie do kompetentnych kobiet o silnym charakterze.Bez nichAntoniusz doprowadziłby zapewne do własnej zguby dawno przed marcem44 roku.Jego życie osobiste już było katastrofą.Nie przekroczywszydwudziestki, zdążył potwierdzić,150 V.CZA
OWIEK JEST Z NATURY ZWIERZ
CIEM POLITYCZNYMże jego rodzina słynie z niewypłacalności.Reputację znakomitego żoł-nierza, jaką się cieszył, przesłaniała tylko sława hulaki; podczas libacjizostawiał swoich mistrzów półżywych daleko w tyle.81 Lubił wygodneżycie, huczne biesiady, niemoralne kobiety.Był hojny az do przesady, za-wsze łatwiej podarować komuś pochopnie cudzy dom [ Pobierz całość w formacie PDF ]