[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeśli uwzględnimy stan czasu przewidywanej eksploatacji środka to stopień jego zużycia można określić tzw.metodą czasową.Stopień zużycia wylicza się wtedy jako iloraz dotychczasowego i całkowitego okresu eksploatacji.Stopień zużycia można też określić jako iloraz pracy dotychczas wykonanej i pozostałej jeszcze do wykonania.W sprawozdawczości okresowej i ewidencji przedsiębiorstwa zużycie środków ujmuje się w formie odpisów amortyzacyjnych.Amortyzacja jest to relacja między wartością początkową środka (Wp) a czasem jego eksploatacji (t).WpA =tPosługując się amortyzacją można ustalić współczynniki zużycia, które są stosunkiem wartości dotychczasowego umorzenia do wartości początkowej brutto oraz współczynniki średniego wieku wyrażające stosunek dotychczasowej sumy umorzenia do umorzenia jednorazowego.Wiek jako miernik zużycia środków trwałych odzwierciedla czas, jaki upłynął od momentu wprowadzenia danego obiektu do eksploatacji, do chwili, w której takie badanie jest przeprowadzone.T3.Zakres i zasady gospodarowania środkami trwałymiCo obejmuje system gospodarowania środkami trwałymi?System gospodarowania środkami trwałymi obejmuje:lokreślenie wielkości i struktury środków trwałych,llwykorzystanie środków trwałych do uzyskania określonej wielkości produkcji,lllikwidacja środków trwałych,llodnowa środków trwałych,llzagadnienie zmniejszenia nakładów na remonty,llzmniejszenie kosztów eksploatacji,llproduktywność środków trwałych,llwydajność pracy.lOgólnie: w działalności podstawowej, produkcyjnej przedsiębiorstwa środki trwałe jako podstawowe składniki potencjału materialno - technicznego pełnią funkcje:ltechniczne,llekonomiczne,llspołeczne.lWłaściwe gospodarowanie nimi stanowi, więc warunek prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa.Gospodarka środkami trwałymi obejmuje całokształt spraw:ltechnicznych,llorganizacyjnych,llewidencyjnych,lzwiązanych z pozyskaniem środków, wykorzystaniem środków, likwidacją i odtworzeniem.Ostatecznie celem gospodarowania jest takie działanie, aby przy najmniejszym zużyciu środków zyskać jak najlepsze efekty produkcyjne.lElement - pozyskiwanie:lGłównym źródłem pozyskania środków (zakup maszyn, urządzeń, aparatury) jest działalność inwestycyjna, w tym: roboty budowlano - montażowe, których wynikiem jest budowa nowych obiektów i modernizacja starych obiektów majątku trwałego.Sposobem pozyskania środków jest też ich wydzierżawienie lub wynajmowanie od innych jednostek lub użytkowanie w ramach umów leasingowych.lElement - wykorzystanie (najważniejszy):lPoziom zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa zależy nie tylko od rozmiarów i rodzajów środków trwałych, ale przede wszystkim od ich wykorzystania - im lepsze wykorzystanie tym lepszy wynik finansowy.Co najważniejsze daje to bezinwestycyjny przyrost produkcjiW gospodarce inwestycje to zawsze jest koszt (społeczny albo przedsiębiorstwa).Jeśli można przez lepsze wykorzystanie środków trwałych zwiększyć produkcję to jest to przyrost darmowy (?)ΔD/D = I/D * 1/m + (u-a)1/m'ΔD/D1/mα'u - a = 0αI/DJest to model wzrostu Michała Kaleckiego - polski uczony, twórca modelu wzrostu, oparł się na modelach Haroda i Modara (?)D - dochód narodowyWzrost gospodarczy w kraju określany jako ΔD/D (bo wzrost określa dochód narodowy) liczony jest metodą:SNA (System National Accord) w Polsce od 1990 r.- łączne dochody działalności (wszystkie - uczony, aktor, robotnik).MPS (Material Product System) do 1990 r.- uwzględnia się tylko produkcję materialną; sferę produkcyjną.Miarą wzrostu gospodarczego (punktowo) kraju jest tempo przyrostu dochodu narodowego - wskaźnik syntetycznyZaleta: syntetyczny charakterWada: nie odzwierciedla podziału struktur [ Pobierz całość w formacie PDF ]